Stykam się z dyskryminacją "ON" prawie na każdym kroku. Ale najbardziej dały do myślenia mi trzy przypadki:

1). Lekarz, przed przyjęciem do szkoły zawodowej  podczas badania zadał mi pytanie: Czym się zajmujesz w czasie wolnym?
Odpowiedziałem:
Lubię pograć na akordeonie, pianinie.
Lekarz popatrzył na mnie jakby miał do czynienia z nie dorzecznymi odpowiedziami, zarazem oglądając moje spastyczne ręce. Starał mi się wmówić, że być może, zagram ma pianinie, ale tylko jednym "paluszkiem"... Nie wierząc w zapewniania ani mnie, ani  moim rodzicom którzy mnie uczyli gry na tych instrumentach... Instrumenty te są teraz moim drugim źródłem utrzymania.

2). W mojej miejscowości otwarto nową restaurację, często grywały tam na różnych imprezach różne amatorskie zespoły... Wiedząc o tym fakcie, poszedłem do właściciela tego lokalu z prośbą o wspieranie nas, rozdając nasze wizytówki interesantom którzy poszukiwali taniej i dobrej orkiestry na prywatne imprezy... Podczas rozmowy na ten powyższy temat, właściciel powiedział mi:
Ty, ty, grasz ale na grzebieniu, a jak już to najlepiej mi na nerwach, u nas nie ma miejsca dla laików, kaleków, bezdomnych i pijaków... Chyba nie chcesz, aby mi pouciekali wszyscy klienci, pomyślą że diabła zobaczą...

3). Ten sam lokal, ten sam właściciel. Z tą różnicą że jesteśmy zaproszeni przez samego organizatora a nie przez właściciela... Przybyliśmy z półtora godzinnym wyprzedzeniem aby ustawić sprzęt, napotkawszy ogromny opór właściciela związku z puszczeniem nas na salę. Dopiero po godzinie sprzeczań był już organizator na sali i po krótkiej ale ostrej rozmowie między nim a właścicielem restauracji wpuścili nas na pół godziny przed rozpoczęciem imprezy i dzięki przychylnemu nastawieniu do nas organizatorowi impreza zaczęła się z pół godzinnym opóźnieniem.....

http://duetkolezenski.pl.tl/

http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/23772

Najpierw pracowałem w dobrze usytuowanej jak na tamte czasy Spółdzielni Inwalidzkiej "Współpraca" w Tarnowskich Górach. Dojeżdżając dziennie 45 km w jedną stronę pociągiem. Od stacji PKP nie miałem zbyt daleko tj nie całe 50 m.  Zaczynając na początku od najprostszych czynności pomimo posiadanego wyuczonego zawodu. tzn. od chłopca na posyłki i zamiatania hali, a w późniejszym czasie zostałem zwerbowany przez magazyniera do pomocy w szeregowaniu nakrętek o podobnych wymiarach lecz innych gwintach, chodziło o gwinty metryczne i calowe. Przy tej  pracy zauważono że  moja nauka w szkole zawodowej nie poszła w las.
Potem dziennie przechodziłem różne próby, np. wysyłano mnie z paczkami do chałupników mieszkających na terenie Tarn. Gór i okolić, niby samego, ponieważ wiem że byłem śledziony przez obserwatora. Moje zadanie polegało na dostarczeniu przesyłki na dany adres bez wytłumaczenia w jakim kierunku i jak daleko trzeba iść, lub użyć środków komunikacji miejskiej. Po paru takich próbach zostałem dostawcą obsługującym pracowników pracujących jako chałupnicy na ternie Tarn. Gór i okolić. Na tym stanowisku pracowałem przez osiem lat przy względnych jak tamte czasy zarobkach. Do czasu gdy otwarto nową spółdzielnie inwalidzką w moim rodzinnym mieście...

Przeniosłem się do tamtej nowej spółdzielni na tych samych warunkach i z opinią nienagannego pracownika mogącego pracować na różnych odpowiedzialnych stanowiskach np. magazynier, obsługa pracowników chałupników i innych... Wszystko byłoby ok do czasu gdy zarząd tej nowej spółdzielni zaczął  się kłócić o stanowiska... W efekcie tej kłótni spółdzielnia coraz bardziej popadała w kryzys finansowy a do tego potęgowała ten kryzys galopująca inflacja. Prezes z zarządem wystosowali do ówczesnego ministra pracy i polityki socjalnej Jacka Kuronia zapomogi na rzecz pracowników umysłowo upośledzonych. A jak mi było wiadomo, nikt taki o takim schorzeniu nie pracował, ponieważ znałem wszystkich pracowników tej spółdzielni. O zamiarach prezesa i zarządu dowiedziałem się od sekretarki prezesa z którą mam do dziś przyjazne stosunki... Dostałem od tej sekretarki nawet kopie listy z pracownikami z "NIBY" zaburzeniami psychicznymi wytypowanymi przez zarząd bez żadnej wiedzy osób wyszczególnionych na tej liście a dodatkowo bez żadnych uzasadnień badaniami przez lekarza psychiatry i na której były osoby o widocznym stopniu inwalidztwa tj. narządu ruchu, w tym i ja.
Zacząłem od złożenia wizyty w tej sprawie u samego prezesa tej spółdzielni, którego równie dobrze znałem jak każdego pracownika tej spółdzielni, od zapytania: 
Panie prezesie, dowiedziałem się że pan i członkowie zarządu popełniliście przestępstwo wyłudzenia pieniędzy od ministerstwa pracy i polityki socjalnej a przy okazji obraził i naruszył pan godność moralną pracowników...
Reakcja prezesa na te moje słowa była taka ze starał się mi wmówić że skoro mam uszkodzony układ nerwowy, to tez w nie znacznym stopniu to polega na chorobie mózgu i umysłu... A przy okazji starał sie dowiedzieć przy używaniu szantażujących pytań skąd ja to wiem. Na szczęście bez powodzeń... Posuwając się do gróźb o zwolnienie mnie z pracy (używając wulgaryzmów).... W tym kontekście sprawy złożyłem wizytę burmistrzowi, wyjaśniając całą sprawę... Burmistrz pokierował sprawę do prokuratora i to był koniec tej spółdzielni, która także była przyczyną mojej tak niskiej renty inwalidzkiej, ponieważ jeszcze przed powyżej opisaną aferą nie płacono nam wypłat za pracę lub kazano nam na targowiskach sprzedawać wyprodukowane przez nas towary. A ZUS policzył nam zarobki z tych ostatnich trzech miesięcy przed upadkiem tej spółdzielni... Najgorsze jest jednak to że cała ta sprawa skończyła się na zamknięciu tej spółdzielni, pozbawiając nas pracy... Prezes był na wolności i za nić nie pociągnięto nikogo z zarządu wraz z prezesem na cele do odpowiedzialności karnej... Jedynie my wszyscy szarzy niepełnosprawni pracownicy zostali poniżeni moralnie i pozbawieni pracy... 

Niestety rzeczywistość jest okrutna dla [ON]-wElblągu w ZUS orzeczniczka J.Murawska[już nie jest orzecznikiem po skardze mojej,dostała lepszą fuchę pracę w NFZ] porównała moje zdrowie i mnie do samochodu,na warsztat wymiana części i będę jak nowy,to te delikatne określenia ,natyle była bezczelna że podważyła wyrok SĄDU-dotyczący wypadku przy pracy jakiemu uległem dlatego jestem ON ,podważyła godność lekarza który operował i leczy mnie oraz wystawił zaświadczenie o rokowaniu zdrowia-że to bzdura-ona wie lepiej bo jest orzecznikiem-uznała mnie za symulanta i naciągacza brak zapoznania się z dokumentacją pobierzne badanie przerywane odbieraniem ciągłym komórki.Jeżeli takie oszołomy mają leczyć i wydawać decyzje będąc w NFZ dotyczące nas[dobrze że jest prawo w uni]to dopiero byłaby dyskryminacja przez wielkie D.Zgadzam się że w Polsce jest ignorancja,dyskryminacja przez pełnosprawne osoby[elitę rządzącą i zwykłych ludzi] ich nauka przeczy teori.