Chciałbym  podzielić  się  swoimi  spostrzeżeniami  na temat orzecznictwa rentowego , konkretnie wokół gimnastyki jaką uprawia ZUS przy orzekaniu o częściowej niezdolności do pracy. Nie  jestem  prawnikiem , ale górnikiem i nie poruszam się w zagadnieniach prawnych swobodnie,niemniej to co tu opiszę budzi poważną wątpliwość .Sprawa warta jest przeanalizowania,
bo dotyczy dziesiątków tysięcy chorych osób.Niejednokrotnie pozbawia ludzi jedynego źródła dochodu .Żeby było prościej , posłużę  się  osobistym  przykładem  i komentarzem tego zagadnienia.
      Jestem górnikiem .W czasie stosunku prac zachorowałem na  pylicę. Lekarz  zakładowy napisał ,niezdolny do  pracy  w  zawodzie. Złożyłem w ZUS wniosek o  rentę z  tytułu  częściowej  niezdolności  do  pracy  na  skutek  choroby zawodowej.  Odmówiono mi świadczenia , pisząc ,że  nie  jestem niezdolny  do pracy .Normalna procedura , jaką ZUS uprawia od  ponad  dziesięciu lat. Analizując  podobne  przypadki , lekarze  orzecznicy  ZUS dopuszczają  się  jednak poświadczenia nieprawdy. Mechanizm  jest następujący.
     Na mój wniosek ,jasno sprecyzowany(renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy na skutek choroby zawodowej) ,
ZUS nie odpowiada wprost ,ale ogólnikowo ,że nie jestem niezdolny  do  pracy. Rozumieć  należy ,  że   ZUS  mimo   mojej  ogólnej  oceny   możliwości   podjęcia   pracy   z  chorobą zawodową , bo takie dostałem orzeczenie, zaświadcza również o mojej możliwości  powrotu do zawodu. Dlatego, że niezdolność do pracy jako ustawowa definicja ,składa  się  z niezdolności całkowitej albo częściowej. Ogólne opiniowanie ,jakim posłużył się tutaj orzecznik ,odnosi się więc do obu niezdolności.
     To tak samo jak by uczestniczyć w stłuczce samochodem ,gdzie potłuczono by mi reflektory i lampy , zgłaszając szkodę
firmie ubezpieczeniowej, a firma odpowie mi że odszkodowanie się nie należy , bo jeździć mogę.
     Jest to sprytnie pomyślana manipulacja poświadczenia nieprawdy. Podam teraz kilka argumentów, które to udowodnią:
    1. Proszę  zwrócić  uwagę , że  ustawodawca  w  definicji  częściowej  niezdolności  do  pracy  zawęził  opiniowanie o stanie  zdrowia  potencjalnego  rencisty ,który  ubiega  się  o  częściową  niezdolność  do  pracy,  do   granic kwalifikacji  zawodowych . W  moim konkretnym przypadku  orzecznik  ZUS  musi  określić, czy pylica  nie  powoduje  niezdolności  do pracy w  zawodzie górnika , a nie wypowiadać się  ogólnie  o  mojej  możliwości   pracy  z  chorobą  zawodową.  Zarówno   lekarza  medycyny  pracy  jak   i  lekarza orzecznika  ZUS  obowiązuje   ta   sama  medycyna   i   te  same  prawo. O  ile  lekarz  medycyny   pracy   orzeka   na  podstawie art.6 ustawy o  służbie medycyny pracy  ,to  orzecznika  ZUS  obliguje art 12 i art 13 ustawy o FUS. Podstawą  ich  orzecznictwa   natomiast  jest  ustawa  o   zawodzie  lekarza , gdzie  pylica niezależnie  czy   z   pełną  wydolnością  oddechową   czy  z  pełną   niewydolnością   krążeniową   powoduje   całkowitą  niezdolność  do  pracy  w  zawodzie górnika . Nie  pytałem  się   lekarza ZUSu o moją ogólną zdolność do pracy na skutek choroby zawodowej ,a  taką  otrzymałem odpowiedź. Orzecznik  ZUS    nie  ma  zastrzeżeń  do choroby zawodowej, pisząc że  jestem  zdolny  do  pracy  bez   jakichkolwiek  ograniczeń,  a  więc  i   do   powrotu   do   zawodu   górnika,   dlatego    poświadcza  nieprawdę.  Proszę więc  zapytać  jakiegokolwiek  lekarza , czy  podpisze zdolność do pracy w zawodzie górnikowi z pylicą .
   2 .Następny aspekt ,który podważa  argumentację  ZUS . Otóż  gdyby  każdego  potencjalnego  rencistę  potraktowano
w   ten  sam  sposób, częściowa   niezdolność  do  pracy  nie  miała   by  szans   zaistnieć. Przykładowo;  niedowidzący stolarz ,górnik z pylicą ,nauczyciel  z chorobą  strun  głosowych,  listonosz bez nogi, każdy z nich ubiegając  się o rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy , potraktowany w  ten sam  sposób , jest zdolny do pracy , ale  nie  do  pracy  w  zawodzie, gdyż   podstawiając do  definicji częściowej  niezdolności  do  pracy ,te  schorzenia ,wykluczają  ich  z zawodu i są  przesłanką do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.
      3 W moim konkretnym przypadku dochodzi do absurdu. Nie mam innych kwalifikacji zawodowych ,a obecne ( posiadam  trzeci  poziom  kwalifikacji  odniesiony   do  czwartego   poziomu   wykształcenia [311703] , poparty   25  letnią   praktyką  zawodową, w  tym  do czasu  podejrzenia  o istnieniu  choroby zawodowej , paroletnią  pracą  na stanowisku kierowniczym pod ziemią) kwalifikacje są   bezużyteczne. Tutaj właśnie należy przywołać się  co  do  istoty częściowej  niezdolności  do pracy, właśnie  po  to  została  utworzona , aby  uniknąć  takich  sytuacji .  Przyjmując  błędną  interpretację   częściowej  niezdolności  do pracy, lansowaną  przez  ZUS, jestem  zdolny do  pracy bez  żadnych  kwalifikacji  zawodowych. W dużej
mierze błędna  interpretacja  pojęcia częściowej  niezdolności  do  pracy przez ZUS  doprowadza do  takich sytuacji ,sporą liczbę osób ,ubiegających się o to świadczenie.
     4. Następny przykład; lekarz orzecznik ZUS poświadczeniem nieprawdy podważa w ten  sposób opiniowania , orzeczenie  lekarskie  lekarza  medycyny  pracy ,  który  w  tym  przypadku  jest  najbardziej  kompetentnym  lekarzem , jeżeli chodzi o opiniowanie o możliwości pracy górnika z chorobą zawodową. Ustawową rolą orzecznika ZUS nie jest bezprawne podważanie orzeczeń innych lekarzy, ale ma na  celu ich sprawdzenie i czy  odpowiadają  ustawie o FUS, w  tym konkretnym przypadku  niezdolność do pracy w zawodzie występuje w momencie orzeczenia lekarza  medycyny  pracy. Orzecznik ma   wykorzystać
wachlarz   z  ustawy  o  FUS , czyli spróbować , czy  moje  kwalifikacje   nie  można  wykorzystać   poza  górnictwem ,czy nie spełniam wymogów rehabilitacji zawodowej itd  .Sprawę  niezdolności do pracy w zawodzie  nie  rozstrzyga ZUS ,lecz w  tym   przypadku   lekarz  medycyny   pracy . Zarówno   w   moim  przypadku , jak  i  większości  orzecznicy  skupili  się  na udowodnieniu ,że  mój  stan  zdrowia  pozwala  mi pracować. Owszem mogę , ale   nie  w  swoim zawodzie.  Orzecznictwo   zusowskie  unika , jak  diabeł  święconej  wody, odpowiedzi na pytanie wprost ,dlatego poprzez manipulowanie pojęciami  z  dziedziny ubezpieczeń społecznych , próbuje wybrnąć z niekorzystnej dla siebie sytuacji w  ten bezprawny sposób. Dlatego też odmowa  świadczenia  umotywowana  tylko  na  podstawie oceny  możliwości  mojej   pracy  w  formie ogólnej  ,jest poświadczeniem nieprawdy, gdyż  nie  jest odpowiedzią  na  mój  sprecyzowany  wniosek  i   nie ma mocowań   prawnych ,  nie   może  być  zatem  argumentem   odmowy  świadczenia.  Nadmienię , że  lekarz  orzecznik  wydał   decyzję  tylko  na podstawie stanu  zdrowia,  w innym przypadku  skutkować  by  to musiało orzeczeniem potrzeby rehabilitacji zawodowej.
      5 Często w  nomenklaturze  zusowskiej  można  natknąć  się  na deprecjonowanie orzeczeń lekarskich powodujących niezdolność do wykonywania zawodu,  że  są t o t ylko  przeciwwskazania  do  wykonywania  zawodu ,czy profilaktyczne odsunięcia od pracy .Mnie , jako potencjalnego pracobiorcy nie interesuje  czym kieruje się  lekarz  medycyny  pracy  przy orzeczeniu o niezdolności do pracy w zawodzie ,brak jego zgody zamyka mi drogę do pracy.(art. 229 ust 4 Kodeksu Pracy). Ponadto przy stwierdzeniu o niezdolności do pracy lekarza wiąże  art. 2 ust 1 i art. 4 ustawy o zawodzie lekarza z dnia 5 grudnia 1996 roku, gdzie nie ma miejsce na przeciwwskazania czy profilaktyczne odsunięcie od pracy Choćby ze względu na administracyjną decyzję Sanepidu o uznaniu choroby zawodowej nie może dopuścić pracownika do pracy ,gdzie narażony byłby  na  czynnik  powodujący  tę  chorobę. O  profilaktyce, czy  przeciwwskazaniach  można  mówić, gdy  istnieje tylko podejrzenie wystąpienia choroby zawodowej.
        Z prawnego punktu widzenia ,ZUS odmowę świadczeń opiera na art 12 ust1 ustawy o FUS ,zapominając ,że wszystkie
trzy punkty tego artykułu są tożsame i jeżeli  zwracam  się  na mocy art 12 ust3, to  na  mocy  tego  artykułu  powinienem otrzymać odpowiedź.Dlatego też ,że w art 12 ust 1 zawarte są sformułowania dla obu niezdolności  i  dlatego ustęp 1  jest  tylko wprowadzeniem do obu  definicji i bez powiązania z ust 3 prowadzi właśnie do ogólnego opiniowania.Takie stanowisko
w konsekwencji prowadzi do wykluczenia częściowej niezdolności do pracy w ogóle.
        Problem tylko z pozoru jest  skomplikowany. Wystarczy  przyswoić sobie trochę pojęć z dziedziny orzecznictwa   rentowego  i  uważnie  wczytać  się  w  ustawy   o  ubezpieczeniach  społecznych   i  bez trudu  można ogarnąć  cały   ten   proceder.  Nie są  to  tylko  moje wątpliwości, ale   również   samych  pracowników  ZUS  ( polecam  szczególnie  artykuł  dr D. Bilskiego  w Orzecznictwie  Lekarskim 2008 , 5 (1):25-30),  gdzie  powątpiewa  o   kwalifikacjach  samych orzeczników ZUS . O  poprawności  mojego  rozumowania  świadczą   również   dobitnie  wyroki   i   uzasadnienia  Sądu   Najwyższego w  podobnych przypadkach. Orzecznicy i Komisje Lekarskie ZUS wykorzystują niepełnosprytność  rozumienia  prawa przez potencjalnych  rencistów i na bezczelnego  mieszają  pojęciami  w zakresie orzecznictwa  rentowego .  Większość  się na to godzi, bo nie zna przepisów i swoich praw. Osób  poruszających  się  w tym temacie swobodnie, jest niewielu ,większość bazuje na wyświechtanych  frazesach  i  ogólnikowych sformułowaniach.
       Nie oznacza to też ,że  każdemu  choremu  przysługuje  renta ,ale ta  patologia  powoduje  kupczenie rentami według nie  wiadomo  jakich  zasad.  Jestem  jak  najbardziej  za  weryfikacją  rent, bo  przez wiele lat  szastano  świadczeniami  z ubezpieczeń społecznych ,że aż furczało, ale musi to być zgodne z prawem.
       Nie chcę rozwlekać tematu, ale sprawa ta ma kilka bardzo poważnych reperkusji w praktyce .Zainteresowanym opiszę
dokładniej.Chcę zadać pytanie do eksperta:
  NA JAKIEJ PODSTAWIE PRAWNEJ ZUS PODWAŻA ORZECZENIE LEKARZA MEDYCYNY PRACY O MOJEJ NIEZDOLNOŚCI DO PRACY W ZAWODZIE?
  Ponadto proszę mnie przekonać ,że nie mam racji.Bo aż strach pomyśleć , że się nie mylę.Pozdrawiam.