No cóż, obawiam się, że przyjęliście błędne założenie.
Mąż rzeczywiście nie jest niezdolny do pracy - jest częściowo niezdolny i to ZUS orzekł. Wg ZUS-u, jako zbrojarz faktyczniie nie bardzo może pracować, lecz może znaleźć inne zatrudnienie.
Nie jest rolą ZUS-u (z ich punktu widzenia, ale ziarno sensu w tym jest) ustosunkowywać się do dotychczasowego zawodu człowieka, lecz wskazać, czy w ogóle do jakiejś pracy jest zdolny.
Jak wskazuje doświadczenie, bez jednej nogi da się i żyć, i pracować - trudniej bo trudniej, ale parę rzeczy robić można. I to właśnie komisja stwierdziła.

Co chcielibyście zarzucić biegłym? Że ocenili przypadek inaczej niż Wy to widziecie? Niestety, nie o to chodzi.

Proponuję skupić się na tym, aby mąż możliwie szybko znalazł inny sposób na życie, zaakceptował nową sytuację i na nowo zaczął funkcjonować - niezależnie (a nie zależnie!) od głupiego ZUS-u. Powodzenia:)

>Na pierwszej komisji maz dostal czesciowa niezdolnosc do pracy wiec zlozylismy odwolanie do komisji lekarskie i tu tez to samo.Odwolalismy sie Sadu i biegli sadowi rowniez tak orzekli>

Odpowiedz sobie sama , ale tak szczerze, bardzo szczerze.
Orzeczono częściową niepełnosprawność i słusznie.

ZUS nie potraktował męża na odczepne. Takie jest prawo. Amputacja nie jest podstawą do uznania pełnej niezdolności do pracy. Rozumiem, że renta jest z orzeczeniem częściowej niezdolności. Wg mnie nie uzyskacie niczego więcej. Potrzeba tylko wziąć się w garść i poszukać czegoś co mąż byłby w stanie wykonywać. Oczywiście nie jest łatwo w obecnej sytuacji rynkowej znaleźć coś ciekawego i przynoszącego właściwą gratyfikację. Ale trzeba popróbować bo inaczej będzie ciężko się w ogóle w życiu znaleźć.  Zawsze to te kilka groszy dodatkowo. A co? Trudno radzić nie znając ostatecznej sprawności i umiejętności. Takie jest moje zdanie. Ale każdy ma wolną wolę i .... a nuż.