No cóż, ulena, mierzysz pewnie ludzi swoją miarą - nie zmuszę Cię do zmiany takiego nastawienia.
Nie wszyscy jednak są tak pazerni jak Ty albo ludzie, którymi się otaczasz.
Nie mam pojęcia, jak to jest formalnie, bo wychodzę z założenia, że skoro pracuję bo mogę - niemoralne byłoby pobieranie świadczeń w rodzaju renty czy zasiłków. Jeżeli mi brakuje, staram się znaleźć dodatkowe źródło zarobku - więcej z tego korzyści także społecznych i ogólnoludzkich, niż żerowanie na środkach pseudo-pomocy publicznej.

Wielokrotnie pisałam, że utrzymuję się od początku życia zawodowego z własnej pracy - ale Twoja postawa mnie nie dziwi. Na co dzień jestem obrzucana rozeźlonymi spojrzeniami kolegów, koleżanek ON, których sytuację życiową i finansową dobrze znam i w razie konieczności mówię im wprost, że nie podoba mi się fakt, że np. pobierają renciny ukrywając rzeczywisty status oraz zarobki; pobierają sto kilkadziesiąt zł zasiłku, chociaż mogliby innym ten zasiłek wypłacać; wyłudzają dofiannsowania do pionizatorów, które natychmiat odsprzedają z zyskiem; nie mają oporów, aby pomoc społeczna dopłacała im do kosztów utrzymania - tylko dlatego, że ukrywają i zarobki, i mieszkania przepisują na rodziny itd. . Wszystko po to, aby jeszcze wyciągąć tych parę groszy z ZUS itp. . Ale w tych samych rozmowach nie kryją się, że stać ich na życie bez tych bonusów - tylko że już nie stać, aby żyć uczciwie... Mało tego, są dumni, że znowu udało im się kogoś wykiwać...
Mnie to mierzi - tak samo, jak Twoja opinia o innych.
Aby w coś wierzyć lub nie trzeba mieć WIEDZĘ - nie znamy się, więc o mnie wiedzę masz słabą.