Myślę, że miło tak myśleć. Mam tysiące przykładów zaobserwowanych z rzeczywistości tych wspaniałych, zagorzale praktykujących i wierzących ludzi ( przynajmniej starają się taki obraz sobą emitować ), iż teoria pięknych słówek, zapewnień, i pisanego czy też mówionego słowa – blado wygląda w konfrontacji z rzeczywistością.
Naturalnie nie generalizuję, ale wypowiadam się na podstawie wielu obserwacji. I nierzadko ci, którzy najbardziej usiłują pokazać swoją wiarę, katolicką przynależność nie opuszczając żadnych zalecanych udziałów w obrzędach kościelnych. Jednak, gdy tych samych ludzi widzi się poza kościołem w realnym życiu – aż dziw bierze, że to ci sami ludzie.
Zatem z tymi kościelnymi naukami bywa tak, jak z trawą na wietrze.  Wystarczy zmiana okoliczności, i nauki pozostały na papierze ( nie generalizując od razu zaznaczam ).

No cóż. Pozostaje Mi tylko zarecytować również wyklepane teksty, jak te spod sklepień kościołów: „z kim przystajesz…”, „jak wlazłeś między wrony…” itd. itd. itd. Więc krakaniu nie będzie końca. )))

Witam serdecznie, Do „lidian”.
Słuszna uwaga. Niemniej Moje pisanie wciąż od pełnej strony miało za zadanie uniknięcia ( właśnie ), tego schodkowego układu. I pewnie nadal będę tak czynił, gdyż uważam, iż to marnotrawienie powierzchni ekranu monitora. Mnie nie stać na to, gdyż muszę mieć duże powiększenie ( inwalidztwo znaczne – wzrokowe ). Pozostaje tylko wklejać do kogo tyczy się Mój post. Ale fakt – Moje niedopatrzenie  „lidian”.
Odpowiem zatem na pytanie: Mój post z 29-03-2014 z 18,48 był odpowiedzią dla  WaldusNieKiepski . Moja odpowiedź z w/w dnia jest najlepszą odpowiedzią dlań, na Jego natrętne żarty z Mojej Osoby.
Pozdrawiam.

Witam serdecznie. Do WaldusNieKiepski
Choć nie odpowiadam na tak pozbawione szacunku do rozmówcy wypowiedzi, tu postanowiłem zrobić wyjątek.

>Lidian , popieram Twoją uwagę,  ale mysle że Zygmuś gra głupa. 
>)( Choć nie ukrywam że takie zdanie mam o nim od trzeciego wpisu

Moje wypowiedzi są Moimi przemyśleniami, i tak je traktuję. Jeśli Miałbym użyć twego określenia „głupa”, to jesteś w dużym błędzie. Grając jak Ty to określasz „głupa”, mógł bym rzec o tym okresie Mego życia, gdy na ślepo narzucano MI nauki, nic nie mające wspólnego z Moim wnętrzem, z Moim zdaniem. Jednak od długiego już czasu Sam decyduję o Własnych przemyśleniach, i nie pozwalam Sobie na takie określenia Mej Osoby. Zdaję Sobie z tego sprawę, iż nie wpłynę na Twoje zdanie – i nawet nie będę próbował.

>Ty nie bądź taka do przodu. Jesli ktoś coś wnosi inni to doceniają .

To kolejna Twoja negatywna wypowiedź, mająca na celu obniżyć i wyszydzić wartość Moich wypowiedzi. Powinienem nie reagować na takie zaczepki, lecz zawsze Miałem zamiar uczciwie stawiać sprawę. Zatem proszę bardzo. Dla Mnie Osobiście liczy się li tylko wymiana poglądów. Każdy ma prawo do wypowiedzi w zadanym temacie. I to prawo sobie cenię ogromnie. Nigdy nie oceniam, ani nie osądzam poglądów w zadanym temacie Innych Rozmówców.
Jednakoż, jak będą Moje wypowiedzi odbierane – nie jest to celem Mojej wypowiedzi. Mówiąc szczerze – mało Mnie obchodzi, czy komuś się ona ( Moja wypowiedź ), podoba, czy też nie. Czy ktoś ją ( Moją wypowiedź ), doceni czy też nie. Nie jest to w ogóle brane przeze Mnie pod uwagę. Mój cel, to wymiana poglądów w temacie, jednak nie zaczepki, insynuacje, pyskówki. To jest poniżej Mej godności i Mego poziomu intelektualnego.
Chciałbym Byś sobie uświadomił, iż kto będzie widział w Mych wypowiedziach coś interesującego dla siebie – to owe wypowiedzi doceni – podzieli się ( być może ), własnymi poglądami, przemyśleniami. Uważam, iż tylko tak można zbudować mądrą rozmowę złożoną z poglądów. Jednak ci, którzy nie mają nic do powiedzenia, wrzucają posty takie jak Twoje, które nic nie wnoszą w wymianie poglądów w temacie. Ot i tyle. Zatem kto tu wali „głupa”?
Chciałbym Tobie uświadomić, iż każdy kreuje własną rzeczywistość. Każdy czyn, każde słowo – to indywidualne decyzje, wybory. To wszystko stanie staje się Twoją rzeczywistością. To od Ciebie zależy, jak ona ( Twoja rzeczywistość ), będzie wyglądała. Lecz nic nie jest przypadkowe, nic nie staje się bez powodu. Ale i też nic nie odchodzi bez konsekwencji.
I na koniec. Postanowiłem, iż to jest ostatnia odpowiedź na tego typu wpisy pod Moim adresem. Moim zamierzeniem jest, by Moja Rzeczywistość była pozbawiona negatywnych odczuć i doświadczeń. Zatem.
Pozdrawiam serdecznie.

Do Sonka

>Moim zamierzeniem jest, by Moja Rzeczywistość była pozbawiona negatywnych odczuć i doświadczeń<

>Byłabym wdzięczna za rozwinięcie tej myśli. Zastanawiam się, czy w ogóle jest możliwa taka rzeczywistość, a czy to tylko ułuda, którą sami się staramy karmić.

Naturalnie postaram się odpowiedzieć na to pytanie, choć nie jest to łatwe. Wiele pisałem o Własnym Rozwoju. Jednak Własny Rozwój nie tyczy się w najmniejszym stopniu do posiadania ( w rozumieniu świata fizycznego, rzeczy fizycznych ). To co mam na myśli, to Rozwój Duchowy z którego zależy wszystko co Mnie się tyczy. Czyli Moje rozumowanie, przemyślenia, analizy, obserwacje Świata zewnętrznego.
Jeśli spojrzeć w ten sposób na Własny Byt tu na Ziemi, to otrzymam inny obraz rzeczywistości. Zgodzisz się chyba ze stwierdzeniem, iż każdy ma wybór. W każdym dniu, w każdej chwili Każdy dokonuje milionów decyzji. Jednak, czy decyzje to tylko czynności fizyczne? Nie sądzę.
I tu właśnie o to chodzi. Początkiem wszystkiego jest „Jedność” z „Jedności” wywodzi się każda Istota. Zatem to świadomość duchowa Własna, Wewnętrzna – jest promotorem Moim decyzji. Tyle że Ja kieruję się odczuciem tego co odbieram. Wiadomo, iż nie mam wypływu na wiele aspektów życia fizycznego tu na Ziemi, ale mam wpływ na ich odbieranie.
Każda Istota to energia. Każde działanie to rodzaj energii. I o to właśnie chodzi. Bym Mógł kreować Własną Rzeczywistość musiałem ustalić, co dla Mnie jest istotne? Czego chcę? Po co tu naprawdę jestem? To proste pytanie, a jakże trudne do ustalenie odpowiedzi. Osobiście ustaliłem, iż dla Mnie ważne jest parę aspektów. Mianowicie doświadczanie wszystkiego, bezpieczeństwo własnego ciała, jak i bezpieczeństwo bliskich Mi Osób, Otwarty Umysł, jako źródło wiedzy.
Prościej mówiąc, nie reaguję emocjonalnie na wiele wydarzeń. To co dzieje się wokół Mnie odbieram jako źródła energii, fale energii. Staram się wyczuwać co dane źródło energii dla Mnie niesie? Jeśli przyjąć, iż każda czynność, każdy gest, słowo, ruch to energia – to nim zareaguję odczuwam, czy jest to energia negatywna, czy też pozytywna. I chronologicznie jest dla Mnie niekorzystna, czy korzystna. Niekorzystną energię przepuszczam, niech sobie płynie dalej, obok Mnie, przeze Mnie. I nie zostawia ona żadnego odniesienia w Mnie. Jeśli jest dla Mnie korzystna – zatrzymuję ją jako energię wzmacniającą Moje Własne wnętrze.
Innymi słowy to co negatywne, negatywna energia – jest Mi potrzebna do doświadczenia tego, co pozytywne, do rozpoznania pozytywnej energii. Negatywna energia – choć nie przyjęta przeze Mnie, wolno przepływająca – pozwala Mi odróżnić tę pozytywną. Jednak pozytywna energia – zatrzymywana przeze Mnie – jest Moim wzmocnieniem. I to jest właśnie kreowanie Własnej Rzeczywistości. Nie wiem, czy to dość zrozumiałe, ale tak to Ja rozumiem.
Pozdrawiam serdecznie.

Do: Sonka

>kieruję się odczuciem tego co odbieram<

>Zygmuncie,

Jeżeli jest nam dobrze z kimś, z czymś - to miłe uczucie, odczucie i chcemy aby ono trwało i trwało. Też kierujemy się odczuciem.
Rozumiem, że to Twoje zdanie i potrafię je zrozumieć. Dla Mnie jednak to coś więcej. W Moim rozumieniu daję Sobie szansę na odczucie własne. Przeważnie ludzie ( nie generalizując ), reagują emocjonalnie. Emocje również są energią, lecz dla Mnie emocje nie są w niczym potrzebne do podejmowania wyborów, do decydowania. Tak jednak dzieje się w przypadku wielu ludzi. Dla Mnie odczuwanie wyprzedza falę emocji wywołanej z zdarzeniem. To jest właśnie ta różnica. Różnica, która pozwala Mi na chłodno ocenić, co jest wartością dla Mnie a co jest tylko falą energii, która winna dalej płynąć.

>I nie ma znaczenia, czy nazwiemy je energią czy inaczej. I to będzie ta Twoja >wzmacniająca energia.
>Natomiast, kiedy Cię ktoś zrani, to będzie energia osłabiająca, negatywna, którą >"puścisz", nie reagując emocjonalnie, nie przywiązując do niej wagi. Ot, taki przepływ.

Dla Mnie osobiście ma to wielkie znaczenie. Nie ma dla Mnie znaczenia nazewnictwo będące przyczyną takiej a takiej energii, negatywnej czy pozytywnej. Tu nie o to chodzi. Tu chodzi o odczuwanie bez emocji. Właśnie dla tego w rozumowaniu wielu ludzi jest tyle czynników emocjonalnych: agresji, zazdrości, rywalizacji, podziałów. Gdybyż ludzi zaczęli poznawać siebie, gdybyż zastanowili się, co jest tak naprawdę dla nich ważne. Myślę, iż emocje zmieniły by plan znaczenia. Wszystko jest energią, czy tego chcemy czy też nie. Niemniej sęk w tym, czy to zaakceptujemy, czy też nie.

>Doceniam Twoją wiedzę, ale...

>Czy do podobnych wniosków nie można dojść bez jej posiadania?
>Co mają zrobić ci, którzy jej nie mają?

To bardzo mądre pytanie. Myślę, że nie da się dojść do czegoś nie znając sedan sprawy. Nie mogę naprawić usterki ( mówiąc językiem fizycznego świata ), jeśli nie wiem co nie działa? Jak mam nazwać coś, gdy nie znam nazwy? A co mi po nazwie, jeśli nie wiem, czego się tyczy? Myślę, że wiedza jest kluczem do wszystkiego – do Mojego wnętrza, jak i do zewnętrza. Bez niej – będę jak błądzący w zupełnej ciemności.
Co mają zrobić Ci, którzy jej nie mają? Ależ mają ją, tyle, że zaabsorbowani gonitwą za pieniądzem, chęcią posiadania, rywalizacją w życiu zawodowym, w życiu prywatnym. A to małżeństwo, dzieci, pieniądze, gromadzenie wciąż, i wciąż. Bo mało i mało i mało. Gdzie tu Wiedza? Gdzie nauka? Sama pomyśl, posłuchaj siebie gdy stwierdzasz, iż nie masz czasu na zatrzymanie się, pomyślenie o sobie, o tym co czujesz? Co odczuwasz? – bo to nie to samo. Czego pragniesz? – ale tak naprawdę, sama dla siebie. Odrzuć zewnętrzne wpływy innych, i zatrzymaj się na sobie. O to właśnie chodzi. To jest poznanie samego siebie, Własny Rozwój.

>Ja odpowiem krótko....początkiem wszystkiego jest MIŁOŚĆ....jeśli ona jest >wszechogarnia cały fizyczny świat i nasze życie, bez głębokiego poznawania siebie, >czynionych obserwacji, na każdym etapie życia i bez tajemnic wiedzy i jej >terminologii.

Tak uważasz – rozumiem. Jednak pomyśl, twierdzisz, iż początkiem wszystkiego jest „Maiłość” – i tak jest w istocie. Gdyż „Miłość”, czy „Jedność”, czy „Bóg”, czy „Początek wszechrzeczy”, to jedna i ta sama Siła. Lecz tu zaczyna się „Wiedza”.
Pomyśl proszę, cóż Mi po tym iż mam lodówkę pełną żywności, jak nie umiem jej przyrządzić i podać? Cóż Mi po beli materiału, lub po gotowej odzieży, jak nie umiem uszyć ubrania, bądź nie umiem się ubrać? Jak Mam kochać drugą Osobę, jak nie kocham Siebie?
Owszem „Miłość” istnieje, była, jest i będzie – czy tego wielu chce, czy też nie. To nie należy do wyboru ludzi. Lecz by doświadczyć Jej ( Miłości ), muszę wiedzieć czym jest? Muszę umieć Ją rozpoznać z tysiąca innych uczuć. Muszę Ją poznać poprzez Jej doświadczanie. Czym więcej wiem, rozumiem, umiem – tym sam lepiej mogę ją obdzielać innych – jednak muszę w pierwszym rzędzie kochać siebie. Zrozumieć kim Jestem? Skoro „Miłość” jest wszystkim, to i Mną również. Lecz samo nazewnictwo, samo zrozumienie faktu, iż Ona ( Miłość ), jest nic Mi nie da. Muszę umieć Ją doświadczać, odczuwać, napełniać Własne Wnętrze po to, by rozumiejąc Ją, obdzielać Nią innych.
Dla tego uważam, iż doświadczanie własnych odczuć jest tak ważne ( przynajmniej dla Mnie ). Ważne jest dla tego, gdyż owe doświadczanie, pozwala Mi bezbłędnie rozpoznać Ją ( Miłość ), wśród innych odczuć wynikających z emocji. A emocje to energia, tak potrzebna do doświadczania, jednak nie mogą one być czynnikiem do doznawania „Miłości”. One pozwalają Mi „Ją” rozpoznać.

>I jeszcze jedno - chyba nie miałabym czasu na takie koncentrowanie się na sobie, >obserwowaniu siebie, swoich reakcji, odkrywaniu siebie za każdym razem...mnie >potrzeba trochę wolności i spontaniczności w życiu...
>Pozdrawiam.

A szkoda. Jednak myślę, iż Twoje odczucie wynika z tego, iż w tej właśnie chwili nie odczuwasz potrzeby zgłębiania tego aspektu. To nie jest błąd, ani złe postępowanie. Po prostu nie czujesz tej potrzeby. Być może za jakiś czas… .
Co do wolności i spontaniczności. Myślę, iż oba te człony nie mają nic ze sobą wspólnego. Dla Mnie Wolność, to ufność w to, iż każdy Mój krok jest Moim krokiem, Moją decyzją, bez wpływów innych osób, nauk, szablonów. Dla Mnie być Wolnym, to znać Siebie na tyle, by wiedzieć, iż skoro pochodzę z „Miłości”, gdyż jest Ona wszystkim – nie Mogę opowiadać się za podziałem, tak jak jest obecnie. Nie gonię za modą, gdyż Sam jestem Sobie modą. Nie marzę za wielkim domem z wieloma pokojami, bo po co Mi one – czy mam się po nich ganiać. Innymi słowy „Miłość” to nie kwestie negatywne.
Natomiast spontaniczność. To rodzaj działania przypominający Mi piórko na wietrze. Gdzie wiatr zawieje, tam piórko poleci. Spontaniczność to bezwiedne czynienie kroków, bez własnego decydowania. Myślę, iż spontaniczność tak naprawdę nie istnieje. Gdyż ( być może ), wydaje się, iż jestem spontaniczny – a i tak podejmuję decyzję, dokonuję wyboru. Pomyśl – czy cokolwiek zrobisz bez własnej decyzji, bez własnego wyboru. Nawet jak sytuacja wydaje nam się bez wyjścia, i tak dokonujemy wyboru. Tak myślę.
Pozdrawiam.

Rodzice dzieci N napisali list do Papieża Franciszka. List o pomoc. Teraz pozostaje obserwować, jaki wpływ na życie obywateli ma Kościół.

Właśnie pani posłanka Kempa w natchnieniu gorącym opowiadała się za tym, żeby w dniu kanonizacji JPII wszyscy mieli dzień wolny, bo wszyscy chcą oglądać to w tv, a kasjerki w marketach by nie mogły, na przykład. Misyjna działalność pani poseł na rzecz KK nie ma sobie równych.)))

http://www.zosia.piasta.pl/wiersze-JPII.html

Piękne wiersze, cud poezji, bo poezja jest zawsze cudem.
I jaki kontrast z dewocją pani poseł i jej podobnych 'religijnych bardzo'.

>Wolny dzień nie przysporzy nikomu dostatku, a jedynie pogłębi biedę, bo tylko pracą >można coś dokonać.

Nie wiem, czy jest jeszcze taki Kraj, w którym jest tyle dni wolnych. Gdzie nie spojrzeć, tam krzyże, święta kościelne już dawno przebiły sprawy ludzi świeckich. Obecnie kanonizacja. Czasami myślę, że zwykły człowiek dawno przestał się liczyć. Myślę, że potrzeby życiowe to nie tylko wszystko co tyczy się religii, kościoła, czy wiary. Mnóstwo ludzi to oderwane światy poprzez własne kłopoty, problemy.
Kościół z całą swoją hierarchią nie jest pękiem świata. Ogromna ilość Polaków nie może zawiązać końca z końcem. Znam wielu, co biorą kredyty na przetrwanie, podczas gdy inni zastanawiają się gdzie wsadzić krzyże, czym jeszcze zapchać program tv, by zakryć prawdziwe problemu Polaków.
Parodią jest zajmowanie się tym, co w mniemaniu kościoła winno być priorytetem. Papież ma być kanonizowany, i dobrze. To sprawa hierarchów kościoła. Jednak myślę, że są ważniejsze sprawy od tego faktu. Czy to zdarzenie ( kanonizacja ), jest ważniejsza od dzieci nie mających co jeść? Od rodzin cierpiących z powodu agresji, biedy, notorycznego braku wszystkiego? Moim zdaniem absolutnie nie.
Rząd Polski winien zająć się wreszcie rzeczywistością Polską, a nie wykazywaniem w mediach, że jest okay – nic się nie dzieje.

Do WaldusNieKiepski

>I wcale mi nie przeszkadza  że Ty myślisz ,że  coś według  Ciebie jest
>Lub nie jest. Dla Ciebie ważne  jest tylko Twoje zdanie. I choć  czasami z Twoimi >myśleniami można  się  zgodzić , to najczęściej  chce się  zaprotestować .

Dokładnie tak jest. „Dla Mnie jest ważne tylko Moje zdanie” – jedynie tylko jedno dodam do twego stwierdzenia ( zapomniałeś do swego stwierdzenia dodać „moim zdaniem” ). A co do twego stwierdzenia dodałbym jedną rzecz: w poście, który piszę – zawsze ważne jest Moje zdanie.

>Takim protestem była  gra w kolor zielony.

Tym zdaniem popełniłeś jeden podstawowy błąd. Tobie i wszystkim, którzy się dołączyli do ( jak to rzec ), komedii ( Twojej komedii jaką zamierzałeś odegrać ), wydawało się, iż jestem „ofiarą”, z której Ty i reszta postanowiła taką ze Mnie zrobić. Myliłeś się. To co Ty nazywasz „protestem”, ja nazywam cwaniackim zagraniem pod publiczkę, szpanowaniem pseudo elokwencją. Z tonu Twego postu jasno wynikało, iż dobrze się bawisz ( inni również ).

>Chociaż  piszesz że myślisz, ze Twoim zdaniem itd to MOIM ZADANIEM  BLADZISZ  I >MYLISZ SIE W WIELU SPRAWACH.

I znowu zapomniałeś dopisać, iż to jest Twoje zdanie. Masz do tego prawo. Mnie nic do tego. Jednakoż Ja również mam prawo do swego zdania, i nie muszę dbać o to, czy się ( jak to rzec ), przypodobać zdaniu „większości” poglądów tu na forum. Dawno zerwałem z takimi udziwnieniami w Moim życiu. To nie jest Mi do niczego potrzebne. Piszę to po to, byś zrozumiał, iż Mnie nie obchodzi to, czy Ty się zgadzasz, lub inni, czy też nie – bo nie w tym rzecz. Nie o to chodzi w rozmowie.

>Piszesz że  nie  oceniasz , nie krytykujesz innych.
>A CZYM JEST TWOJ WPIS wyzej ?

To Ty tak to interpretujesz, gdyż w Twoim rozumowaniu liczy się przytakiwanie, potwierdzanie, usilne uważanie by nie odchylić się od ogółu. Ja o to nie dbam. Czy Moje wypowiedzi są oceną? Nie!!! W Moim odczuciu to jest Moje zdanie, i mam prawo je powiedzieć, dzieląc się tu własnym poglądem. Ty możesz się z tym zgodzić, bądź nie. Twój wybór. Lecz nie wkładaj Mi w usta własnych wniosków. Ja to nie Ty, i na odwrót.