Jestem ON, pracę mam i to wcale nie fizyczną, a od tygodnia również udało mi się podjąć dodatkowe zatrudnienie jako kierownik pewnej poradni. Dążę do tego, że nie siedzę na dupie i nie rozpaczam, że jestem ON, że mam chore dziecko lecz powoli ale skutecznie pnę się do góry.
Owszem mogłabym też siedzieć na socjalu, ale mnie rodzice uczyli od małego, że muszę liczyć na siebie, a nie na państwo.
Wiadomo, niepełnosprawni są różni, różne mają schorzenia - najtrudniej mają osoby nie chodzące, na wózkach - choć tego też nie wrzucam do jednego worka, bo widziałam w urzędzie w mieście faceta na wózku. Znam osoby niewidome pracujące.
Może warto też znaleść jakiś cel w życiu. Kilka dni temu dowiedziałam się, że dziewczyna z mojej miejscowości, która nie ma szans na pracę (porażenie mózgowe, nie jest samodzielna) napisała książkę. Książki nie czytałam, ale brat książką był zachwycony.

Rafale zacznij od jakiegoś stażu, wolontariatu - coś co Ci pozwoli, że inni Cię poznają i zauważą. Bo siedząc i narzekając, nic nie wskórasz. Zrób to metodą małych kroków. A sukces gwarantowany.

"Oczekuje się ode mnie zorganizowania sobie np. dojazdu do pracy a to są koszty i to nie małe" - to twoje zdanie i ja je cytuje.

Kawczyna napisał:

>My nie rozmawiamy kto co powinien tylko rozmawiamy jak jest. Powinien to pracodawca płacić pracownikowi normalną pensję a nie najniższą bo mniej nie może. Wtedy ja sobie wszystko zorganizuje sam. Nikt za mnie niczego organizować nie musi.>

Tak, to jasne, co do płacy to się z tobą zgadzam, ma być na równi ze zdrowymi i tyle, lecz jasne też jest to, że pracownikom z dysfunkcją ruchu tzn. na wózkach i o kulach pracodawca musi zapewnić a nie oczekiwać od niepełnosprawnego pracownika samodzielnego dojazdu.. I dlatego z powodu tych barier architektoniczno-komunikacyjnych nie chcą zatrudniać "ON" z powodów kosztów doprowadzenia miejsca pracy do wymogów ludzi poruszających się na wózkach i o kulach a to że pracodawca oczekuje od pracownika samodzielnego przybycia na miejsce pracy jest przykrywką do tego aby zniechęcić niepełnosprawnych do pracy... A państwo przychyla się do tego procederu... Ponieważ nie dba o stwarzanie możliwości swobodnego poruszania się "ON" i tu zaklęty krąg się zamyka... Wystarczy przejść się głównymi ulicami wielu polskich miast, aby przekonać się, z jak niewielu budynków może korzystać osoba mająca problem z poruszaniem się. W ogromnej większości obiekty publiczne, obiekty administracji państwowej, sądy, zakłady ubezpieczeń społecznych, jak również restauracje, kawiarnie, kościoły, dworce i inne budynki użyteczności publicznej, są w Polsce niedostępne dla osób niepełnosprawnych. Oznacza to, osoby niepełnosprawne w naszym kraju w znacznym stopniu nie mogą korzystać ze swoich praw i wolności. Stawia to pod znakiem zapytania realność konstytucyjnych zasad państwa prawnego, równego wobec wszystkich obywateli.

Prawda, Szczerbaty, ale "ON" też mają prawo do godnego życia takie same jak zdrowi... To że jest się "ON" nie jest naszą winą...

BYĆ MORZE I MARZ TROCHE RACJ SZCZERBATY LECZ NIE CAŁKIEM JUZ NAPISAŁEM WIELE ARTYKÓŁÓW NA TEN TEMAT I WIESZCO NIETYLKO JESTWINA PRACODAWCÓW TAK SAMO MY TEŻ MUSIMY WALCZYĆ O SWOJE PRAWA BO TU SIE WIDZI ODBIERAJA JAKIEŚ NAGRODY ZA COŚ CHOCIARZBY FUNACJA A DYMNY A TU TAKI RZECZY MYŚLE ŻE SAMI MUSIMY SOBIE POMUC A BYC MORZE JAKIS PRACODAWCA ZROZUMIE Ż TO NIE OTO CHODZI JA WYCHODZE Z TAKIEGO ZAŁORZENIA JEŚLI CHCESZPOMOCY NAJPIERW POMUSZ SOBIE TROCHE SAM POTEM INNYM A NAKOŃCU ONI TOBIE I TO JEST PIEKNE WIESZ MORZNA ZAKŁADAĆ TYSIĄCE FUNDACJI SETKI STOWARZYSZEŃ LECZTYLKO JEDNĄ ORGANIZACJE POLITYCZNA NA CAŁĄ EUROPĘ MYSLE ŻEMY POLACY JESTEŚMY DO TEGO STWORZENI POMYS O TYM NIE JESTEM RZADNYM POLITYKIM LECZ JUŻ MORZE CZAS NA ZMIANY JAK MYŚLISZ MORZE PO WYBORACH DO UE

Mam coś takiego w sobie że jak w złości powiem to po jakimś czasie się spełnia więc czasami wolę milczec zanim coś chlapne językiem .
Kiedyś baba nazwała mnie kuśtykiem -kuternogą --ja w złosci jej powiedziałam ja od 40 lat tak chodzę ale życzę tobie krutkiego chodzenia jak ja .I wiecie co po tygodniu zwaliła sobie czajnik z wodą gorącą na nogi 3tyg była na zwolnieniu lekarskim mnie na korytazu omijała łukiem a po zwolnieniu lekarskim więcej do pracy nie wruciła .Wszyscy się potem mnie bali juz nit mnie nie dokuczał odeszłam sama bo na mój widok uciekali do pokoi .

TEN OSTATNI WERSET JEST PRZEPIĘKNY