Aktem prawnym, który reguluje powyższe zagadnienia jest: Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
W ustawie znajdują się rozdziały dotyczące przepisów ogólnych, orzekania o niepełnosprawności, rehabilitacji osób niepełnosprawnych, uprawnień osób niepełnosprawnych, szczególnych obowiązków i uprawnień pracodawców w związku z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych, zakładów pracy chronionej i zakładów aktywności zawodowej, zadań i organizacji służb działających na rzecz osób niepełnosprawnych, szkolenia osób niepełnosprawnych, Krajowej Rady Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Zgodnie z powyższą ustawą:czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.
Osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas przerwy wynosi 15 minut i jest wliczany do czasu pracy.
Osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Prawo do pierwszego urlopu dodatkowego osoba ta nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do jednego z tych stopni niepełnosprawności.