zgadzam się, że to absurd. A niby jak prawdziwy ON ma np. dojechać na miejsce. Do autobusu nie wSiądzie, do pociągu też nie ma co marzyć itd.

Co innego lewi renciści. Bawią się na cudzy koszt i jeszcze narzekają, że wyłudzone lewe rentki są małe.
TAKIE ABSURDY TO TYLKO W TYM CHORYM KRAJU.!!!!!!!

Gdyby chociaż ośrodki organizujące turnusy oferowały zabiegi lecznicze odpowiednie do rodzaju schorzenia kuracjusza... Skoro ceny turnusów poszły w górę to za podwyżką cen powinno tez iść podniesienie standardu ośrodka - wiele ośrodków, które "podobno nakierowane są na osoby z niepełnosprawnością ruchową" nie jest przystosowana do potrzeb ludzi niepełnosprawnych ruchowo... Obiekty i ich standard zatrzymał się w epoce PRL... Więc za co w końcu płacimy?? Pozdrawiam

Witam
Szanowny Panie Wiktorze. Jak Pan zauważył, to absurd, ale nie pierwszy w tym kraju, każde działania, jakie prowadzi się w zakresie niepełnosprawności, są chybione. Gołym okiem widać, że bardziej naszemu Państwu, chodzi o oszczędności kosztem ON, niż o ich dobro.
Pozdrawiam

Rehabilitacja, jak i inne aspekty życia ON, zaczynają być, coraz bardziej enigmatyczne. Fakt wysokości rent, fakt dostępu do specjalistów, leczenia, pomocy ortopedycznych, fakt trudności uzyskania skierowania, jak i dostania się na oddziały rehabilitacji, jak i wiele innych aspektów, to dzisiaj zaczyna graniczyć z cudem. Upokorzenie, jakim są rażone osoby niepełnosprawne, zaczyna stawać się rzeczą normalną w kraju absurdu i głupoty. Ignorancja jak i zakłamywanie wielu faktów, to dzisiaj codzienność. Jak więc można mówić o sprawiedliwości, gdy sama jej definicja w naszym kraju, jest bardzo dyskusyjna.
Rehabilitacja, jest tworem typowo dla osób niepełnosprawnych jak i chorych, wiec dziwi mnie stawianie, coraz to nowych barier dla w/w, przez organy naliczające koszty. Wynika z tego, że pobyt na turnusach wygrywa majętność a nie schorzenia i niepełnosprawność. To przerażające zjawisko, które co i rusz się nasila.
Wydaje mi się, że służba zdrowia, zatraciła już dawno humanitarny cel tych tworów, jakim są turnusy rehabilitacyjne, rehabilitacja na oddziałach itd. Wymagając od całej grupy chorych i niepełnosprawnych, uniesienia coraz to wyższych kosztów, jest samym w sobie absurdem, gdyż nawet, sfera jakości leczenia i rehabilitacji, pozostawia wiele do życzenia.
Stosunek wielu lekarzy ( nie wszystkich ), jak i obsługi pielęgniarskiej ( nie generalizując ), to skandal, dla moralności i godności ludzkiej.  Do póki ten fakt się nie zmieni, nie ma co marzyć o właściwym leczeniu i rehabilitacji. I nie potrzeba tu wielkiej demagogii.
Fakt faktem, że dojdzie do absurdalnego leczenia tylko tam, gdzie są środki na tę usługę. Tyle, że zastanawia mnie, czy leczenie, jest usługą, a raczej, czy powinno być usługą? Bo jeśli sprowadzić sam fakt leczenia do usługi, to i fakt wysokości rent, jak i dodatków pielęgnacyjnych, należało by sprowadzić do realnych wysokości, zaspakajających, trud uniesienia takowych.
Podwyższanie opłat, jak i składek zdrowotnych nic nie da, gdyż, to tylko najprostsza droga do zubożenia całkowitego większości populacji chorych i niepełnosprawnych.
Panowie posłowie, mniej ustaw bez pokrycia a więcej rozsądku i realizmu, przydało by się w waszych działaniach, inaczej, Polska utonie w oceania głupoty i bezprawia.
Pozdrawiam.

Sadzę, że posłowie ci, nic nie zdziałają, bo jest ich zbyt mało. Proszę sobie tylko porównać, na cała populację posłów i senatorów, ilu jest niepełnosprawnych. Z ilu regionów i już wniosek sam się nasuwa. Co do zdrowych i ich niewiedzy. Tak, może kiedyś, można było tak powiedzieć, bo to i niepełnosprawność jako pojęcie, nie istniała w szerszych kręgach opinii publicznej, no i była napiętnowana żenadą, ze strony rządzących. Bardziej opłacało się nie widzieć, niż pomagać. Lecz dzisiaj. Świadomość na ten temat, jest o wiele większa, jak i podejście do tematu opinii społecznej, diametralnie się zmieniło. Tyle że, świadomość i podejście w naszym kraju, zostało zamknięte w okowach, prawa pisanego i teorii. Brak jest odniesienia w praktyce. Nie ma działań, które powinny iść w parze z informacją.
Leczenie, moim zdaniem, jest potrzebne jak powietrze, gdyż, tylko w ten sposób, można i zmniejszyć, koszty utrzymania ludzi chorych i cierpiących, jak i priorytetem winno być, wprowadzenie jak największej liczby niepełnosprawnych w sferę ludzi, nie odstawionych na boczny tor. Tor, który zarasta chaszczami i z poziomu społeczeństwa staje się ukrytym skansenem.
Ale do leczenia zalicza się tez rehabilitacja, która jest następnym i nierozerwalnym etapem leczenia. Jeśli jednak, rząd, nadal, będzie pędził w kierunku mnożenia kosztów i zwielokrotniania sum egzekwowanych od społeczeństwa, tym bardziej staje się bezsensem cała sfera leczenia. Bo po co ono komu, jak nie ma kontynuacji w przejściu pacjenta do optymalnego zdrowia?
Byłem w niejednym miejscu, gdzie są pacjenci i widziałem ilu z nich przybyło się leczyć a ilu przybyło odpocząć lub po prostu zaszaleć, to tez jest aspekt, prowadzący do tego, że miejsca tak mało dla faktycznie chorych a i kolejki wydłużają się w nieskończoność.
Jak na razie w naszym Państwie, rosną w niebotycznym tempie pensje rządzących w każdym resorcie i stąd braki i podwyżki cen. Łatwiej jest przerzucić odpowiedzialność na społeczeństwo, a samemu nadal kasować kwotę, która tę odpowiedzialność powinna nagrodzić.
Pozdrawiam