Z treści listu należałoby wnioskować, że skoro pisze Pan o ubezpieczycielu, a nie o ZUS, to przedmiotem Pana zainteresowania jest świadczenie z tytułu zawartej z firmą ubezpieczeniową dobrowolnej umowy obejmującej ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków. W takim przypadku znaczenie decydujące dla oceny co do rodzaju i wysokości świadczenia, a także warunków wymaganych dla jego uzyskania będzie miała treść umowy. Trzeba zaznaczyć, że w samej umowie może być zawarte odesłanie do ogólnych warunkach umów danego rodzaju u danego ubezpieczyciela, a wówczas szczegółowe rozstrzygnięcia umowy , wiążące dla stron tej umowy znajdować się będą w tych właśnie w dokumencie.
Art.812 § 1 Kodeksu cywilnego (Kc) przewiduje właśnie formę ogólnych warunków umów dla dokładnego określenia szczegółowego rodzaju świadczeń z tytułu umowy ubezpieczenia.
Przepisy Kc w art. 834 regulują tylko kwestie szczególne co do zakresu oraz sposoby zawarcie i wypowiedzenia umów o ubezpieczenie osobowe.
W ujęciu Kc tylko art.444 stanowi, iż  w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. Nadto jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.
Te unormowania dotyczą jednak odpowiedzialności z tytułu czynów niedozwolonych, a więc określają zakres roszczeń wobec sprawcy zawinionego spowodowania rozstroju zdrowia lub uszkodzenia ciała.  Podsumowując trzeba uznać, że nie jesteśmy w stanie  w oparciu o przedstawione dane prognozować szanse wystąpienia z powództwem przeciw ubezpieczycielowi o wypłatę renty, o jakiej Pan pisze.
  Prosimy jednak pamiętać o tym, że zgodnie z art.819 § 1 Kc roszczenie z tytułu ubezpieczenia przedawnia się , co do zasady, z upływem trzech lat od dnia, w którym nastapiło zdarzenie objęte ubezpieczeniem.