Pewnie z ochotą pracowałbyś bez prawa do urlopu i prawa leczenia zwkłej grypy na L4.
Powdzenia.
I po co te Twoje uczone wywody. Tak , tylko aby sobie pogadać ?

Jakoś nie widać postępu... To zasługa rabunkowej gospodarki rządu...

A tam, wsadzę kij w mrowisko...

Problem z ubóstwem dla mnie jest "prosty".

Po pierwsze, ubóstwa nie zlikwiduje się nigdy. Bo ubóstwo jest pojęciem względnym - kto jest ubogi ustalamy na podstawie tego jak powodzi się sąsiadom. Dzisiejszy biedak ma czasem lepiej niż średniowieczny magnat (ciepło, bieżąca woda, elektryczność) ale oczywiście i zupełnie naturalnie go to nie pociesza, tak jak kogoś kto został źle wyleczony w szpitalu trudno pocieszać, że kiedyś przecież by się wykrwawił na śmierć. Jak ukochane dziecko nie ma na nowe ubranie i jest pośmiewiskiem w szkole, to boli i nieważne, że te stare ubrania są lepsze niż to, co większość nosiłaby dwieście lat temu.Jak jest się głodnym, to nie pociesza fakt, że je się częściej niż dzieci w niektórych rejonach Afryki.

Po drugie, spora grupa ludzi którzy mają nadmiar żyje w takiej kulturze, że nawet nie przyjdzie im się do głowy dobrowolnie dzielić (a niedobrowolnie się nie da - KAŻDY system ma elity, w sensie tych co mają dostęp do władzy i zasobów) i wypominanie im diet i premii nic nie pomoże. Klasyczny paradoks elity - kto jest na górze ten może szarpać dla siebie, a zatem najbardziej na górę ciągnie często tych, którzy CHCĄ szarpać. Człowiek który nie chce mieć dla siebie raczej nie będzie się pchał do bycia prezesem banku tylko po to żeby potem swoją pensję rozdawać. Może się zdarzyć, że ciągnie go na górę coś innego niż posiadanie zasobów i władzy (np. pasja) ale nie oczekiwałabym, że tak powinno być z każdym.

A jeżeli im się przyjdzie do głowy dzielić, to stosunkowo często nie radykalnie tylko tak półgębkiem. I żeby nie było, ja SIEBIE zaliczam do tej grupy (nie żartuję, chociaż niekoniecznie chodzi mi o stan konta, a np. o możliwości niesienia pomocy - w końcu pieniądze są częściowo wymiennikiem pracy).

Można i trzeba to w jakimś stopniu ograniczać, ale drapieżnictwo z jednej i leniwa filantropia ludzi sytych z drugiej będą zawsze.

Po trzecie, zmienianie świata zaczyna się od zmieniania siebie, bo tylko nad sobą mamy bezpośrednią kontrolę.

Po czwarte, wszystkim nie da się pomóc (parz punkt pierwszy) ale i tak warto coś robić.

http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/nauka/co-nosisz-w-koszyczku,1,5411989,kiosk-wiadomosc.html

Nie ma odpowiedniej kontroli i kar za trucie ludzi, a dopóki tego się nie dopilnuje będziemy jeść truciznę i chorować.