>Sprawa nie dotyczy mnie na szczęscie ale mojej mamy, która ma cukrzycę

Współczuję Twojej mamie nie tylko choroby ale i "szczęśliwej córki"

Oj czepiacie się. Dziewczyna popełniła błąd interpunkcyjny, każdemu może się zdarzyć. Stopa cukrzycowa jest to zawsze zaniedbanie w leczeniu cukrzycy. Polecam zmienić diabetologa.
Zmiany w komórkach nerwowych powodują zaburzenia czucia. Może Ci wpaść na przykład kamyk do buta, nic nie poczujesz a potem masz bardzo duży problem ponieawż może wdać się zakażenie ( swego czasu walczył z tym mój wujek).
Myślę, że powinnaś wybrać sie z mamą do podologa. Jest to specjalista od pielęgnacji stóp, zajmuje się kompleksową pielęgnacją. Regularna pielęgnacja, leczenie oraz profilaktyka w profesjonalnym gabinecie jest bardzo ważna.

"Prywatnie" nie zawsze znaczy lepiej. Od jakiegoś czasu o lekarzach, sł. zdrowia itp. mówię otwarcie, ostro i wprost. Jak lekarz tuman to nic nie pomoże
Zasięgnij języka wśród pacjentów - ludzi.
Wydaje mi się, że Alis chodzi o inną sprawę (nie wiem co to stopa cukrzycowa). Przez długi czas byłam "zameldowana" w klinice z nudów łaziłam (jak już mogłam) po innych oddziałach, było ciepło to w parku rozmawiałam z pacjentami. Była babka z cukrzycą i nogę do kolana miała koloru prawie czarnego. Można było w nią pukać: był odgłos i odczucie jak by stukał w drewno Druga nie miała nogi do kolana (amputacja) też przez cukrzycę Jej córka pracowała u Bayera przychodziła z paczkami i tortami Jej matce stosowali płukanie żył jakimś lekiem z kroplówką - jeździła z nią wszędzie. Ustawiali insulinę przez specjalną dietę po której bad. poziomu cukru, znowu zmieniali dietę i znowu bad. : cały "meksyk" z tym był