"W 90 proc. gmin urzędnicy nie wiedzą, ile osób niepełnosprawnych mieszka na ich terenie (takie informacje są tylko w największych miejskich gminach). W połowie operuje się jedynie szacunkowymi danymi. Jeszcze gorzej wypada znajomość stopnia niepełnosprawności i rodzaju schorzeń tych osób. Wiedzą to zaledwie w 5 proc. samorządów, a w trzech czwartych gmin nie potrafiono podać nawet szacunkowych liczb! Wiele samorządów gminnych nie ma więc pojęcia, z jakimi problemami borykają się osoby niepełnosprawne. Połowa urzędników przyznaje, że nie ma żadnej wiedzy o ich potrzebach. Tylko w 3 proc. urzędów prowadzi się pod tym względem szczegółowe badania. Dlaczego tak się dzieje?

- Gmina nie jest w stanie sporządzić rzetelnego rejestru osób niepełnosprawnych zamieszkałych na jej terenie z powodu Ustawy o ochronie danych osobowych - mówi Lucyna Malec z Urzędu Miejskiego w Kozienicach. - Zastanawiamy się, w jaki sposób zdobyć te dane.
Urzędy gminne w obawie przed złamaniem przepisów nie przekazują między sobą informacji o niepełnosprawnych obywatelach. Część informacji mają Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej, przychodnie lekarskie i szkoły, część znajduje się w Powiatowych Centrach Pomocy Rodzinie, Urzędach Pracy, w oddziałach PFRON lub organizacjach pozarządowych."

"- Po 17 latach nadziei osób niepełnosprawnych na lepsze życie w Polsce, badanie przeprowadzone przez PENTOR pokazało, że król jest nagi - komentuje wyniki Marek Plura, przewodniczący Komisji spraw obywatelskich i społecznych Rady Miasta Katowice. - Wreszcie odkryto prawdę o działaniach na rzecz osób niepełnosprawnych podejmowanych przez władze samorządowe. Polskie gminy nie interesują się swoim niepełnosprawnym mieszkańcem, dopóki sam się do nich nie zwróci, i nie będzie domagał się pomocy. Same nie okazują zainteresowania jego sytuacją. "
Z art z 2007r