Witam,

jestem pracodawcą, przed którym pracownik zataił informację o stopniu niepełnosprawności. Nie podał tej informacji również lekarzowi wystawiającemu zaświadczenie wymagane do przyjęcia na stanowisko w zakładzie pracy. Przez pół roku udawało się pracownikowi tak postępować w pracy, że wszystkie jego pomyłki, uszkodzenia produktów, bardzo wolne tempo pracy szły na karb przyuczania się do pracy na stanowisku. Dzisiaj się okazało, że pracownik nie potrafi liczyć w zakresie 10-ciu. Już wcześniej moje obawy budził fakt, że pracownik na uwagi dotyczące sposobu wykonywania przez niego pracy (np. aby nie zabawił innych pracowników rozmową gdyż w tym czasie przerywa pracę, aby nie stał w bezruchu blokując innym drogę) reagował płaczem lub obrażaniem się na mnie i waleniem drzwiami. Ten pracownik to nie jest zły człowiek i odnoszę wrażenie, że nie rozumie nawet do końca co zrobił. To bardzo dziwne ale pracownik posiada prawo jazdy, pełni w swojej małej kościelnej społeczności ważną funkcję, opiekuje się schorowanymi rodzicami i siostrą ze schizofrenią. Te błędy, pomyłki jakie robił tłumaczyłam sobie ciężkim życiem jakie wiedzie. Stanowisko jakie pracownik zajmuje wymaga posiadania umiejętności liczenia. Nie mogę dalej obarczać innych pracowników odpowiedzialnością za pilnowanie tej właśnie osoby a tak było dotychczas gdy się przyuczała. Najprawdopodobniej nigdy nie przyuczy cie tak aby być samowystarczalna na tym stanowisku (prostszego w firmie nie ma). To malutka firma i wszystkich zatrudniam na umowę o pracę. Jestem odpowiedzialnym pracodawcą ale wiem, że w biznesie każda dobroć jest surowo karana. Zdaję sobie również sprawę - po dzisiejszej rozmowie z pracownikiem, że ma również problemy z myśleniem przyczynowo-skutkowym i inne niedobory intelektualne. Możecie się dziwić temu, że pół roku potrzebowałam aby dostrzec takie rzeczy ale czasami przychodzą do mnie ludzie tak ciężko doświadczeni u innych pracodawców, że boję się nawet do nich zbliżyć bo na sam mój widok trzęsą im się ręce. Po jakimś czasie im to mija ale muszą najpierw zrozumieć, że są w dobrym miejscu i krzywda ich nie spotka. Z jednej strony jestem bardzo zła na pracownika za oszukanie lekarza i mnie, z drugiej strony bardzo mi go żal. Nie wiem sama co zrobić bo jak go zostawię na obecnym stanowisku to poza sobą robię problem innym pracownikom, którzy muszą wkładać więcej pracy i wiem, że z czasem skończy się to konfliktem (szczególnie z tego powodu, iz pracownik niepełnosprawny reaguje infantylnie na uwagi i urządza sceny jak małe dziecko. Nie wiem co mam robić ....