W kilku zdaniach. Osoba chora na lekooporną padaczkę, w ciągu dnia od czterech do siedmiu ataków ( drgawkowych z chwilową utratą swiadomości lub ataków charakteryzujących się po samym akcie nadpobudliwościa fizyczną typu, skakanie, krzyki, przesuwanie mebli itd ) Osoba z orzeczeniem o niepelnosprawnosci ( znaczny stopień niepełnosprawności ). Z powodu ataków osoba często ulega obrażeniom głowy i inych części ciała - konieczne więc wizyty w szpitalu ( szwy, opatrunki, kroplówki ). Osoba prowadzona przez dwóch specjalistów w Krakowie i Katowicach. W obie strony, osoba przemieszcza sie pociągiem lub autobusem co stanowi niesamowite obciążenie ( ataki na trasie wśród pasażerów ), biorąc również pod uwagę odległoś do tych dwóch miast ( z Nowego Sącza ).

Samochód jest niezbędny do zapewnienia komfortowego i szybkiego przemieszczania osoby do zwyklego lekarza z powodu np, przeziebienia, szpitala w sytuacjach kryzysowaych oraz na badania okresowe u lekarzy prowadzących. Sama wizyta do np.  dentysty jest problem, gdyż sam dojazd wiąze się z możliwościa nastąpienia ataku podczas drogi.

Gdzie i do kogo zwrócić się o pomoc ? Pfron ? Dotacje UE ? Sytuacja z dnia na dzień staje się dramatyczniejsza. Czy istnieje chociaż możliwość zwracania kosztów dojazdów do placówek zdrowia przez jakieś instytucje ? Na jakie ustawy sie powołac ?

Podobno istnieje również możliwość transportu samochodem szpitalnym tzw. erką, jednak po próbie załatwienia takowego, okazało się, że przysługuje on jedynie osobom które nie poruszają się o własnych siłach. Sam lekarz rodzinny oświadczył, że on nie może wydać takiego zaświadczenia i że ogółem nie w jego kwestii leży załatwianie takich spraw. I tak do Krakowa, miasta oddalonego o 100 km od miejscowości zamieszkania, osoba chora na padaczkę, po cieżkich urazach twarzy ( wybicie przednich zębów ) musiała podróżować autobusem PKS.

Bardzo trudno uzyskać jakąkolwiek informację, dookoła zapadła jakaś zmowa milczenia, nikt nie jest w stanie i nie chce pomoc w tej dramatycznej dla pacjenta i rodziny sytuacj. W tym momencie zostaliśmy zostawieni praktycznie samym sobie, bez wsparcia jakiejkolwiek instytucji.

Bardzo proszę o pomoc i udzielenie jakiejkolwiek odpowiedzi.

Łukasz