No cóż, Ella - nijak nie kumam związku między tym, co ja napisałam a co Ty w ostatnim poście.

A już najmniej się zgadzam z tym, że "Nie wszyscy znają przepisy i nie wszyscy je muszą znać." Otóż nie muszą znać - ale nie bardzo mają później prawo dyskutować z tymi, którzy je znają. Bo na czym się niby oprzeć? Jak sama widzisz, nieznajomość przepisów szkodzi - a jeszcze bardziej niefrasobliwość i brak instynktu samozachowawczego.

Czy Ty uważasz, że podpisując umową "na stałe" ktokolwiek gwarantuje Ci pracę do końca życia albo dotąd, aż Tobie się akurat znudzi pracować...?

Twoja opowieść jest wyłącznie kolejnym dowodem na postawione przeze mnie tezy - pracodawca robił, co chciał (i na co mu prawo pozwalało) a Ty się na to godziłaś. Czy ktoś Ciebie zmuszał pod pręgierzem...? Szczególnie, że piszesz nie o ZPCHrze a o otwartym rynku pracy. Toć to nie są instytucje charytatywne a rynek raz jest taki a za chwilę inny.
Trudno, aby "gonienie po urzędach (choć nie wiem od czego wyższych)" cokolwiek tu dało, skoro nie złamano prawa.

Co to znaczy "kazali" podpisać umowę??? Nie znam takiego pojęcia, w moim życiu nie istnieje. Jestem wolnym człowiekiem i szantażowi mogłabym ulec może jedynie w sytuacji zagrożenia życia kogoś bardzo bliskiego, z cyklu "noż na gardle" itd. . Ale na pewno nie w kwestii pracy czy czegoś równie ulotnego.

Owszem, dochód wolno przekraczać zawsze - to Ty decydujesz, ile chcesz w takim wypadku zarabiać (w sensie limitów). Skoro przyjmowałaś ich kalkulację - to Twój błąd a ich zysk. Wystarczyło udowodnić, że zarabiasz rażąco mniej niż osoby zdrowe na tym samym stanowisku, w tym samym wymiarze pracujące - i byłabyś wygrana.

Twoja postawa w tym wypadku niepotrzebnie tylko utrwala niedobre wzorce - że jak kulawy to już mało że sponiewierany przez wszystkich to jeszcze koniecznie niedouczony w podstawowych kwestiach, które np. zdrowy pracownik też znać powinien. To, że ktoś ma kłopoty z poruszaniem się nie oznacza mniejszych zdolności poznawczych czy logicznych - a więc to samo prawo znać powinien, jeśli chce rozumieć, co się w wokół niego dzieje.

Kiedy podczas zatrudnienie w moim jedynym ZPCHrze (choć była to firma prywatna, typowo kapitalistyczna) szef zmniejszył kiedyś pensję (bez uprzedzenia), bo się doliczył, że moje 7 godzin pracy to 7/8 etatu czyli mniejsze pobory (choć wcześniej widział to inaczej) - to po 2 tygodniach prawie na kolanach błagał, żebym wycofała wszystkie pretensje i przyjęła propozycję powrotu do starych warunków. Ale, choć byłam bardzo młoda i niedoświadczona, sięgnęłam po wiedzę, obdzwoniłam pół Polski, pojechałam gdzie się dało i zebrałam argumenty. Szefowi nie opłacało się ich nie zrozumieć... Więc nie mów mi o przymusie życiowym - nie chcesz, masz to, co masz.

Oczywiście, że robi się czysty biznes na stanowiskach ON - ale ON nadal podpisują te umowy... (jak chcesz, znajdź sobie definicję słowa "umowa").

Bluengel ....Firm prywatnych czy pracy chronionej nie mieszaj z zakładami dla sprawnych i zdrowych. Na dokładkę nie czytasz uważnie.
Znam przepisy lepiej niż ci się zdaje. NIe byłam sprzątaczką o ile cię to interesuje.
Nie ściemniaj sytuacji bo inni też wiedzą co się dzieje.

Miłego wieczoru. Nie odpisuj już.

Z niewielkim , ale z grupą. Taka jest prawda. Smieszy mnie kiedy mówią , że potrzeba niepełnosprawnych do pracy fizycznej. Prawdziwi ON zwykle nie są w stanie pracować fizycznie. Przy lżejszych niepełnosprawnościach również można dostać grupę, ale uważam czym pewnie się wielu narażę, że z lekką niepełnosprawnością  można sobie nieźle radzić na rynku pracy tzn mamy podobne szanse jak sprawni. Często jednak dajemy się zepchnąć do najgorszych prac i najgorszych płac. Łapiemy byle co i za byle co. Zatraciliśmy własną godność i daliśmy się zepchnąć na "doły". Sami o sobie już dobrze  nie myślimy skoro tak jest. Wiem , życie nieraz nas do tego zmusza, ale chociaż nie odpowiadajmy na podłe, poniżające propozycje.