BIAŁY ORZEŁ

Orle biały, Orle Polski
Wznoś wysoko się nad chmury,
Jesteś „Orłem wyzwolonym”
Czemu jesteś tak ponury ?.
         Miałeś latać hen w obłokach
         I rozwijać swoje skrzydła,
         Czy pętają Cię okowy,
         Niczym sieci dzikiej sidła.
Zerwij szponem nić korupcji,
Co nam tyle zagrabiła.
Daj dla Polski siłę ducha,
Żeby resztki ocaliła.
          Z dumą orle leć wysoko,
          I nie kajaj się przed nikim,
          Jesteś „Orłem Wielkim Białym”
          Nie wróbelkiem szarym dzikim.
Dom Twój stoi na wyżynie,
Wokół słychać dzikie krzyki,
Idzie matka do „Opieki”
Choć chciałaby do fabryki..
            Wolny ojciec mówi dzieciom,
             Nie mam dla Was dzisiaj chleba,
             Patrzcie leci „Orzeł Biały „
             O swą godność walczyć trzeba.
Nie odlatuj w obce wzgórza,
Bo orlęta tu zostały,
Kto obroni ich od kruków,
Żeby w Polsce Twej przetrwały.
               Daj nadzieję Twoim dzieciom,
               Aby w Ciebie nie Wątpiły,
                Lecz z uporem i odwagą,
                Kraj ze złego oczyściły.
Stań na straży swojej flagi,
By ją kruki nie splamiły,
Pokaż mądrość swą i męstwo,
Żeby Tobą nie wzgardziły.
                 W gniazdku Twoim młode orły,
                  Wciąż wzrastają w siłę ducha,
                   Nowe wzgórza zasiedlają,
                   Nawet wiatr ich czasem słucha.
Wielki Orzeł stoi dumny,
Nad orlątkiem w małych piórkach,
Jesteś taki dzielny, biały,
A nie rudy jak wiewiórka.
                   Jak urosną Ci Twe skrzydła,
                   Wzlecisz w górę hen wysoko,
                    Nie pozwolisz by Twe dzieci,
                    Spadły na dół, gdzieś głęboko.