jak narazie, wszyscy przeciw

Działanie niepożądane: P.o. Senność, zawroty głowy, osłabienie, zmęczenie, splątanie, bóle głowy, bezsenność. Rzadziej inne zaburzenia neurologiczne i psychiczne. Niedociśnienie tętnicze, rzadziej duszność, kołatanie serca, ból w klatce piersiowej. Nudności, zaparcie, suchość błony śluzowej jamy ustnej, bóle brzucha, wymioty, biegunka, częstomocz, dolegliwości dysuryczne, zatrzymanie moczu, impotencja, krwiomocz, rumień, świąd, obrzęk podudzi, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia glukozy we krwi. Objawy przedawkowania: wymioty, zmniejszone napięcie mięśniowe, senność, zaburzenia akomodacji, śpiączka, depresja oddechowa, drgawki. Postępowanie: opróżnić żołądek (prowokacja wymiotów lub płukanie) i zabezpieczyć drogi oddechowe. Lek w postaci roztworu do wstrzyknięć oraz roztworu do wlewu do przestrzeni podpajęczynówkowej. Senność, uspokojenie polekowe, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, trudności w koncentracji, napady padaczkowe, ból głowy, drętwienie z uczuciem mrowienia pośladków i stóp, zaburzenia akomodacji z nieostrym lub podwójnym widzeniem, niewyraźna, przyciszona mowa, letarg, osłabienie mięśni, zahamowanie czynności oddechowej, hipotermia, oczopląs, trudności w połykaniu, bezsenność, dysmetria móżdżkowa/zaburzenia koordynacji, zaburzenia krążenia mózgowego, zaburzenia orientacji, trudności w chodzeniu i utrzymaniu równowagi, utrata pamięci, skłonność do zapominania, dezorientacja, niepokój, pobudzenie, depresja, myśli i próby samobójcze, zaburzenia nastroju (dysforia, euforia), obniżona percepcja, omamy, obłęd oraz uczucie ucisku w szyi i w głowie. Napady padaczkowe i bóle głowy występują częściej u pacjentów ze spastycznością pochodzenia mózgowego. Niedociśnienie ortostatyczne, nadciśnienie, rzadkoskurcz, zapaść, zakrzepica żył głębokich, obrzęk kończyn dolnych, zaczerwienienie skóry, bladość. Obniżone i wzmożone napięcie mięśni. Nudności i wymioty, zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, biegunka, nietrzymanie stolca, utrata apetytu, wzmożone ślinienie się, odwodnienie, niedrożność jelit, zaburzenia smaku. Nudności i wymioty występują częściej u pacjentów ze spastycznością pochodzenia mózgowego. Uczucie ucisku w klatce piersiowej, duszności, spowolnienie oddechu, zachłystowe zapalenie płuc. Nietrzymanie moczu, zatrzymanie moczu, spowolnienie czynności pęcherza, skurcze pęcherza, zaburzenia płciowe. Zatrzymanie moczu występuje częściej u pacjentów ze spastycznością pochodzenia mózgowego. Pokrzywka na twarzy i dłoniach, świąd, łysienie, obrzęk twarzy i kończyn, obfite pocenie się. Posocznica, krwotok podtwardówkowy, przypadkowe urazy, utrata masy ciała, ból, gorączka, dreszcze. Objawy przedawkowania leku w postaci roztworu do wstrzyknięć oraz roztworu do wlewu do przestrzeni podpajęczynówkowej to narastające obniżenie napięcia mięśni, senność, uczucie pustki w głowie, zawroty głowy, uspokojenie polekowe, napady padaczkowe, zaburzenie świadomości, nadmierne wydzielanie śliny, nudności i wymioty. Po znacznym ostrym przedawkowaniu leku może wystąpić zahamowanie czynności oddechowej, bezdech i śpiączka. W przypadku przedawkowania leku nie ma swoistego antidotum. Należy usunąć jak najszybciej roztwór baklofenu pozostający w zbiorniku pompy i podjąć leczenie objawowe i podtrzymujące włącznie z intubacją pacjentów z zahamowaniem czynności układu oddechowego. Podanie fizostygminy i.v. w dawce l-2 mg przez 5-10 min u dorosłych oraz może wspomóc odwrócenie niekorzystnych działań baklofenu na OUN. Jeśli terapia okaże się skuteczna, należy powtarzać dawkę l mg fizostygminy w odstępach 30-60 min. U dzieci można podać fizostygminę w dawce 0,02 mg/kg mc. z prędkością <0,5 mg /min. Dawkę tę można powtarzać w odstępach 5-10 min do uzyskania działania. Dawka maks. - 2 mg. Jeśli nie ma przeciwwskazań do wykonania nakłucia lędźwiowego, można pobrać 30-40 ml płynu mózgowo-rdzeniowego w początkowej fazie zatrucia, aby zmniejszyć stężenie baklofenu w płynie mózgowo-rdzeniowym.