O to mi chodzi Nachbar.Zycie jest bezcenne, chocby jednego człowieka, jak napisałeś.Niemal kazdy ze swojej perspektywy mógłby podac wiele podobnych przykładów.
Co do artykułu, to wymienia się hitlerowskie obozy zagłady i Zydów.Dla mnie jest wciąż ( nie negując, iż Zydzi ponieśli największą ofiarę), problematyczne zawłaszczanie przez ten naród chocby obozów zagłady w Polsce. Młodzi Polacy nie wiedza, że w tych obozach ginęli przedstawiciele  wszystkich narodów Europy i Azji. Drugą nacją po Zydach byli Polacy.Nachbar przejrzyj podręczniki ze szkół podstawowych,gimazjalnych i licealnych, a dowiesz się, że w obozach zakatowano tylko tych spod Gwiazdy Dawida.
Wracajac do mojego poprzedniego postu nt. kresowian, to w mediach ich zagłada nie istnieje! Ja piszę o tych zapomnianych, bezimiennych naszych rodakach bez, których odbudowa Warszawy trwałaby znacznie dłużej.Nie wspomina się, że do jej odbudowy masę młodych ludzi wcielali na siłę do brygad. Ze z miast i miasteczek rabowano marmury, pomniki, dzieła sztuki, by jedno miasto miało wszystko, a reszta niech ginie! Mówmy całą prawdę. Aby nakarmic brygady odbierano rolnikom ostatnie worki zboża, nie bacząc, że nie bedą mieli czym zasiac pól.Zeby było smieszniej, to jesli rolnik, któremu odebrano zboze nie zasiał pola, dostawał karę do zapłaty, lub w zalezności od ilości hektarów, które otrzymał od panstwa, szedł do więzienia. Są tutaj młode osoby, które nie maja o tym pojęcia,zywione propagandą, jak to cały naród z zapałem odbudowywał stolicę.Nie wiedzą, że po ciężkiej wojnie, olbrzymiej traumie - czekała ich następna .
Od 23 lat mamy wolny kraj. Czy młodzi wiedzą że w tej wolności postanowiono zlikwidowac we Wrocławiu Ossolineum i przeniesc biblioteke do Warszawy? Czy wiedzą, że do dziś Wroclaw, Kraków, Poznań, Szczecin żąda zwrotu dzieł sztuki, które warszawiacy podziwiają?
Młodzi bardzo mało wiedzą, a warszawiacy najmniej. Może dlatego są na pierwszym miejscy najbardziej nielubianych osób. Czy wiedzą, ze została podpisana ustawa, która najwazniejsze instytucje państwowe rozlokowuje w w/w miastach, oraz Rzeszowie , by kraj rozwijał sie równomiernie?
Piszmy jak jest, a nie jak sobie wobrażamy.
Rozpisałam się Nachbar, ale ktoś musi powiedziec prawdę w dobie dziejszych kłamstw i mamienia młodego pokolenia.

Pamiętam z opowiadań moich dziadków, jak po wojnie, na śląsku, nie ważne było czy Polak, czy Niemiec byle miał dobrze zagospodarowane gospodarstwo, dom, obejście, to dostał nakaz przesiedlenia się do Niemiec...

ale zostali ludzie z głębszymi ranami, których nic nie wyleczy, brat mojej babci zginął w Katyniu, jego dzieci nie mogły powiedzieć gdzie, żyły w kłamstwie a w dowodzie było ojciec N.N. bo tak było wygodniej, w kościele garnizonowym w Katowicach jest tylko mosiężna tabliczka

bardzo dobre rozważanie.mnie zastanawia(czyt.rozważam)skąd tylu kombatantów mimo,ze umieralnosc w narodzie jak była tak jest.

>Z zamyślenia niektórych forumowiczów (styl myślenia orzeczenia po 1998r), wszyscy po wojnie powinni wystąpić i otrzymać rentę socjalną. Wszyscy którzy przeżyli.
>A tak nie było. Ci ludzie okaleczeni i schorowani po wojnie nie wystąpili o renty. Tylko część ciężko okaleczonych otrzymała renty wojskowe, kombatanckie.

Wtedy bezpośrednio po wojne sytuacja w kraju wyglądała zupełnie inaczej, praktycznie nic nie było, nie wspomnę o ew zabezpieczeniach finansowych. Zupełnie inne czasy i nie sposób ich porywnywać do dzisiaj, inne ustawy rozwiązania itp.
był okres w którym przyznawało się renty inwalidzkie jeszcze o których zapomniałaś wspomnieć które były przyznawane niemal na każdy problem zdrowotny (typu okaleczenia, od poważnych ran utrary kończyn, narządów zmysłów, problemów psychicznych aż po niewielkie - nawet na brak jednego palca u nogi straconego po pijaku) .
Zapomniałaś dodać że po wojnie nie było w ogóle rent, a renty soc weszły późno, zresztą nawet gdyby wypłacano je wstecz biorąc pod uwagę kiedy powstała niepełnosprawność to przyznane byłby by tylko osobom które zostały okaleczone itp do 18rż lub w trakcie nauki a nie zostały okaleczone po tym czasie

Moi dziadkowie przeżyli wojnę, sporo opowiadali mi, róznież moi "uczniowie" strasi ludzie także opowiadali mi co się działo, jak sobie radzili, jak rozwiązywano wiele problemów, od sieroctwa po kalectwo.
Dzieci rzadko trafiały do domów dziecka po wojnie a nawet jak już trafiły, ludzie szybko brali do siebie osierocone dzieci sąsiadów lub obcych ludzi, nawet poza granice kraju zabierano dzieci z przytulisk, bez dokumentów i bez zabezpieczenia od państwa jakie daje dzisiaj (dla rodziny zastępczej czy rodzinnego domu dziecka). Dzisiaj nie ma już takich ludzi którzy chętnie za free zajmą się "obcym" dzieckiem, poza rodzinami adopcyjnymi oczywiście, wielu woli liczyć na pieniadze i tworzy sztuczną rodzinę zastępczą albo rodzinny dom dziecka, często nie dbając o te dzieci ale licząc tylko na pieniadze jakie na nich "zarabiają"

JUlka wiem że to przytyk do mnie, spoko, widze że lubisz prowokować do dyskusji i dobrze

oj tak, tak, a pamiętam jak moje ciotki (siostry babci) opowiadały jak na początku lat 20-tych ubiegłego wieku pojechały do Gdyni i widziały i pracowały przy tym dziele stworzenia nowego jutra nowej rzeczywistości, żyły tym, ale to byli ludzie z innej gliny

BD - Szachtar 2:0 39 min