David Unaipon (28 września 1872, Point Macleay, obecnie Raukkan, Australia Południowa - 7 lutego 1967, to samo miejsce) był aborygeńskim australijskim (Ngarrintieri[en]) kaznodzieją, wynalazcą, pisarzem i dziennikarzem. Został upamiętniony na banknocie o nominale 50 dolarów australijskich.
Urodził się w Point Macleay Mission (obecnie Raukkan) nad brzegiem jeziora Alexandrina w hrabstwie (obecnie Park Narodowy) Coorong w Australii Południowej. David Unaipon był synem Jamesa Unaipona, pierwszego aborygeńskiego kaznodziei.

Unaipon posiadał 10 patentów, ale nie miał wystarczająco dużo pieniędzy, aby wdrożyć swoje wynalazki na szeroką skalę. W szczególności zaproponował projekt helikoptera opartego na zasadzie lotu australijskiego bumerangu. Był także wynalazcą australijskiego bumerangu. Podobnie jak jego ojciec, Unaipon był bardzo religijny. Wierzył, że duchowość australijskich Aborygenów ma pokrewieństwo z duchowością chrześcijańską. Stowarzyszenie Przyjaciół Aborygenów zleciło mu zbieranie funduszy na projekty charytatywne. Podczas swoich podróży nawiązał kontakt z wieloma intelektualistami zainteresowanymi obroną praw Aborygenów. Jego podróże dały mu możliwość wygłoszenia wielu wykładów na temat sytuacji rdzennych mieszkańców Australii i ich kultury. Jednocześnie jego podróże często narażały go na rasizm, gdzie odmawiano mu mieszkania i jedzenia ze względu na kolor jego skóry.

Unaipon zaproponował rządowi Australii Południowej zniesienie stanowiska Najwyższego Protektora Aborygenów i ustanowienie w jego miejsce rady odpowiedzialnych osób.
Kiedyś został aresztowany za prowadzenie kampanii na rzecz secesji terytorium Aborygenów w środkowej i północnej Australii.Unaipon był jednym z pierwszych opublikowanych pisarzy aborygeńskich. Pisał liczne artykuły do gazet i czasopism, w szczególności do Sydney Daily Telegraph, w których opowiadał tradycyjne aborygeńskie mity i opowieści oraz bronił ich praw.

Niektóre z aborygeńskich opowieści przetworzonych przez Unaipona zostały opublikowane w 1930 roku pod jego własnym nazwiskiem przez antropologa Williama Ramseya Smitha w Myths and Legends of the Australian Aboriginals. Później okazało się, że Unaipon, potrzebując pieniędzy, sprzedał mu swoje historie. W 2006 roku mity te zostały opublikowane pod nazwiskiem Unaipona i w ich oryginalnej formie w książce Legendary Tales of the Australian Aborigines. Książka została wydana w 2006 roku.

Unaipon był również zaangażowany w dochodzenie i był świadkiem w dochodzeniu parlamentarnym Bleakleya w sprawie dobrobytu australijskich Aborygenów. Lobbował na rzecz rządu australijskiego, aby ten wziął odpowiedzialność za dobrobyt Aborygenów mieszkających w Australii.

W podeszłym wieku Unaipon powrócił do swojej ojczyzny, gdzie zaangażował się w próby zbudowania perpetuum mobile. Zmarł w szpitalu Tallem Bend 7 lutego 1967 r. i został pochowany na cmentarzu Raukkan Mission Cemetery (dawniej Point Macleay).
Dziedzictwo
Bangarra Dance Theatre wykonuje performance-taniec o życiu Unaipona. W Australii przyznawana jest coroczna nagroda literacka im. Davida Unaipona za najlepsze dzieło roku autorstwa niepublikowanego aborygeńskiego autora z Australii i wysp Cieśniny Torresa.[5] College of Aboriginal Education and Research na University of South Australia został nazwany na jego cześć.