Oczywiście, jakoś to do mnie nie dotarło...bardzo dziękuję godunow....jestem tak przerażona, że informacje skądinąd jasne, stają się dwuznaczne. Obawiam się nieprzemyślanej decyzji. Do niedawna prezentowałam stanowisko pani Barbary, ale ja jestem coraz starsza, dzieci dorosłe często postępują wbrew swemu oczywistemu interesowi i od jakiegoś czasu moja głowa rejestruje opinie specjalistów i przywoływane przez nich sytuacje....z wielkimi oporami dociera do mnie, że odwlekanie tej decyzji jest zbyt infantylne.. Mąż nie żyje od kilku lat , a ja tez nie będę żyła wiecznie. Widmo meliny w moim domu i dzieci (dorosłe , pełnoprawne, samostanowiące o sobie?) wykorzystane seksualnie, będące pośmiewiskiem okolicy...brrrrr prześladuje mnie po nocach. Zbieram informacje już od roku i nadal nie jestem gotowa.. tj. głowa-tak, a serce-nie.
Wije sie z rozpaczy, rozdziera na strzępy i żadne głupie komentarze nie są  w stanie już go urazić. Jednak miło usłyszeć słowa wsparcia i zrozumienia.
Dziękuję za wszystkie wypowiedzi i pozdrawiam.