Nie umiem odpowiedzieć na Twój post, ale wiem, że to nie to samo. Przykro mi. 447zł brutto skazuje większość z tych osób na DPS. Rodziny nie dają rady się nimi zajmować. Chodzi o osoby głęboko upośledzone, ubezwłasnowolnione, takie, które także trzeba ubierać, myć, często też karmić, które wymagają ciągłej terapii, lekarstw, które całkowicie zależą od innych. Jedyne środowisko, które może bezinteresownie zając się kimś takim to rodzina, ale jest to niemożliwe, gdy nie można pracować, bo trzeba się opiekować niepełnosprawnym, a renta tego niepełnosprawnego wynosi 447 zł. Ich sytuacja jest nie do porównania.

kiedy rewaloryzowano rentę socjalną ostatnio? Kiedy niepełnosprawni albo ich rodzice starali się ostatnio wspólnie zadziałać na rzecz podniesienia tej renty?

Witam. Sugeruje wyjść przez środowisko osób niepełnosprawnych z ustawą o ustalenie nowej wysokości renty socjalnej w wysokości najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy tj. 636,29 zł (brutto). Na więcej nie ma co chyba liczyć??

ja dolaczam sie do pani protestu , mam prosbe poniewaz pani juz przetarla szlaki ma pani pewnie zanotowane potrzebne adresy czy moglaby pani je tu zamiescic,wydaje mi sie ze nawet nie wiemy o istnieniu roznych instytucji bo nie chwala sie swoim istnieniem

Hala63 - napiszę o rodzicach zastępczych, bo akurat jestem takim.
Sześć lat temu pracowałam jako tłumacz, konsekutywny dla Twojej wiadomości. Zarabiałam sporo, zwłaszcza gdy pracy było dużo, a że mieszkam w dużym mieście, to pracy było rzeczywiście wiele.
Zdecydowaliśmy się wtedy z mężem zostać rodzicami zastępczymi, nie wiedząc zresztą, że dostaje się za to pomoc od państwa. Tę pomoc dostaliśmy. Najpierw dziecko było u nas sześć miesięcy, przez które Dom Dziecka dostawał pieniądze, a nie my. My też ubraliśmy to zupełnie gołe dziecko, wyposażyliśmy mu pokoik. Policz sobie jak na tym zarobiliśmy, wlicz też metraż mieszkania, bo przecież Państwo nie zwraca rodzinom zastępczym za wynajem lokalu dla dziecka, a to też kosztuje!
Pomoc dostaliśmy po tych paru miesiącach, było to 1100 złotych miesięcznie. Po drodze zrezygnowałam z pracy, bo zdrowe dziecko okazało się być niepełnosprawnym hehe, jak to się często zdarza w rodzinach zastępczych. Zatrudnienia jako rodzina zastępcza nie otrzymałam, ponieważ nie następuje ono automatycznie, tylko z łaski urzędników, kotku.
Po czterech latach zdecydowaliśmy się na kolejne dziecko, niepełnosprawne od urodzenia. Dostaliśmy pomoc po dwóch miesiącach.
Po kolejnych dwóch latach zostaliśmy rodziną zastępczą zawodową: niby jesteśmy nią obydwoje, musieliśmy przejść szkolenie, zostać zakwalifikowani, musimy osobiście sprawować opiekę (co sprawia, że pozostawienie dziecka pod opieką osoby trzeciej jest bardzo kłopotliwe). Dziecko w rodzinie zastępczej nie może chodzić do żłobka. Dostaję ja wynagrodzenie, w wys. 120 proc. podstawy (podstawa to jakieś 1600 zł z groszami) BRUTTO na podstawie umowy zlecenia, czyli nie będę miała emerytury z tego. I czuję się obrażona Twoim tekstem.
I na koniec, zgadzam się z Tobą, że powinnaś otrzymywać więcej pieniędzy i pomocy na dziecko! Tylko nie obrażaj Bogu ducha winnych rodziców zastępczych!
Na niepełnosprawne dziecko kwota nie jest mała, ale jeśli nie starcza, to już nikt nie doda. Wielokrotnie z powodu choroby moich dzieci kupowaliśmy leki i inne wyposażenie na które potrzebna by była wielokrotność tej sumy którą otrzymujemy, na szczęście mój mąż ma dwa etaty...
Hala! W życiu codziennym z powodu niepełnosprawności moich dzieci zastępczych musimy z mężem radzić sobie z wieloma problemami. Dla mnie jest to przede wszystkim brak realizacji zawodowej. Często problem braku pieniędzy. A do tego jeszcze te wszystkie mądrale, które jednym chórem plotą, jak niecne rodziny zastępcze się dorabiają na biednych dzieciaczkach!
Ale przecież moja rodzina daje tym dzieciom coś, za co nie ma zapłaty: oddanie, miłość, troskę, myśli, dom, własny kąt, własną rodzinę. Pracownik domu dziecka pracuje o wiele mniej z tymi samymi dziećmi, dostaje za to emeryturę i wypłatę, urlop i poważanie - nikt mu nie powie, że się dorabia. System opieki zastępczej opatrzony jest całą sforą urzędników, oni też dostają za to wypłaty - na przykład księgowa, która przelewa pieniądze dla nas. Jej też powiesz, że się dorabia? Dlaczego tylko ja, która daję tym dzieciom miłość, chyba bezcenną, wedle mojego systemu wartości...
Dlatego proszę Cię, przestań pleść bzdury. Dodam, że mam również swoje biologiczne dziecko, które za bycie rodzeństwem dzieci odrzuconych i za to że w dużej mierze od urodzenia to ono się nimi zajmuje (chociażby poprzez zabawę), nie dostaje nic, nawet dobrego słowa od społeczeństwa, które potrafi mu tylko przekazać taką treść: Twoi rodzice dorabiają się na nieszczęściu innych! Mój syn od piątego miesiąca życia miał opiekunkę, ponieważ jego mama musiała zajmować się w tym czasie chorym "bratem". Poszedł do przedszkola w wieku 2,5 roku, z tego samego powodu.

wejdz na str.www.forum.razem-mozemy-wiecej.com.pl      jestes rowniez ptrzebna tam bo w jednosci sila

Uprzejmie proszę Łukasza i Marcina, żeby, jak o coś uprzejmie proszą, nie odkopywali mnóstwa starych wątków, z którymi ich prośba ma bezpośrednio niewiele wspólnego. Gdybym była wredniejsza to bym nie prosiła, tylko wszystkie posty zaraportowała do usunięcia.

Czyli to wszystko ich robota? Nie czytam w takim razie żadnego.

Iota zapraszam choć na parę chwil do wątka Poradnik