Lidian,inteligentna jestes.Zawsze jestem pod wrazeniem blyskotliwych wypowiedzi.

No masz !
Odkurzacz się popsuł ...
Serafinko  muszę zobaczyć czy to jest wina odkurzacza ,czy prąd znów wyłączyli ...
I pobiegł do piwnicy gdzie była skrzynka z bespiecznikami ( ale mi się wymyśliło oooo ).

Amalian , musiał coś zrobić , aby wybrnąć z kłopotliwej, aczkolwiek bolącej sytuacji ,  nie mógł się przyznać , ,że siniec na głowie go boli .
Jestem mężczyzną , pomyślał w duchu..
Wkładając wtyczkę , powtórzył to słowo , kurde , widocznie w takich momentach, takim sposobem, chciał odreagować swoje małe niepowodzenia. .
Dla Serafiny było to coś nowego , ale przecież teraz dopiero zdała sobie sprawę , że musi Amaliana poznać bliżej , o wielu rzeczach jednak nie wie. 
Wpatrując się jednak w jego sylwetkę , jego ruchy , dostrzegała już teraz różnice , między Eustchym  a Amalianem. Jednego znała od tylu lat,  a drugiego poznawała, wiedziała, że brak któregoś z nich byłby dla niej nie do zniesienia.
Odnalazła w sobie dość siły, aby oderwać go od tych czynności , poczuła jakby był jej najemnym służącym , przecież doskonale sobie dotychczas dawała radę z tymi domowymi obowiązkami. Jednym ruchem nogi nacisnęła na wyłącznik w odkurzaczu , mówiąc:
- Zapraszam na herbatę , porozmawiajmy .

Serafina przechodząc przez mieszkanie oczy zatrzymała na pozostawionym chaotycznie swetrze męża i to przypomniało jej , że właśnie o tym chciała porozmawiać z ich przyjacielem. Skrępowany Amalian , nie czekając, szybkimi łykami pił gorącą herbatę , tym samym zastępował brak słów , siedział zapatrzony w jej postać i milczał .
Serafina wyrwała go z tego transu zadając całkiem przeciwstawne do jego myśli pytanie, chciała zapytać co wie o kłopotach jej męża , zaczynając :
- Amalianie , czuję .....
i tu jej przerwał , nie pozwolił skończyć , zapytał
-co czujesz Serafino ?
i tak poważne pytanie odeszło w cień .
Pogubiła się dziwnie , patrzyli na siebie i milczeli ....

Poderwała się , nie mogąc w takim stanie dalej trwać , odeszła , ale  tylko do lustra poprawiając swoją fryzurę , a przy tym chciała zobaczyć , czy żar na policzkach, który czuła, jest tak bardzo widoczny .
Wiszący obok duży ścienny zegar przypomniał jej  o upływającym w galopującym tempie czasie , była już  piętnasta godzina , a ona nic nie zrobiła , obiadu nie ma , zaraz dzieciaki wrócą ze szkoły , wykrzyknęła :
-Amalianie , proszę , idź już , muszę zająć się pracą , proszę weź mikser i spróbuj go jeszcze naprawić , mówiła to idąc już w stronę drzwi wyjściowych , zapominając w pośpiechu podziękować za pomoc w sprzątaniu mieszkania. .
Sąsiad odszedł, ale czy chciał ? Zapewne nie ... krążył początkowo po swoim pokoju , szukając dla siebie odpowiedniego w tym momencie zajęcia. Nie umiał. Wybiegł więc domu , nie wiedząc nawet gdzie i w jakim celu .... aby przed siebie .
Serafina przybierając ogromne tempo , nie myśląc o chorej ręce szybkim sposobem przygotowała posiłek . Ledwo go ukończyła , gdy ... do domu wrócił wcześniej niż zwykle mąż. Bardzo ją to zaskoczyło , jąkającym się tonem zapytała :
- co tak wcześnie?
Usłyszała zaskakującą dla niej odpowiedź ,
- tak jestem wcześniej muszę się Tobą zaopiekować , miałaś zapewne bardzo ciężki dzień  i zostałaś tu sama . Z  kieszeni wyjął drobiazg , prezencik , który z czułym spojrzeniem wręczył swojej żonie.
Ten gest całkowicie wytrącił ją z równowagi , to nie była codzienna sytuacja . Eustachy tak dawno nic jej nie podarował .
A drugim prezentem będzie, iż dzieciaki dzisiaj śpią u babci , mam czas tylko dla siebie , kochanie...

Słońce ładnym i ciepłym wschodem obudziło kolejny dzień , zwykły dzień , w którym Eustachy jak co dzień wyruszyło do pracy .Serafina miała mniej obowiązków , dzieciaki były przecież u babci .
Zaparzyła sobie kawę, mieszając strasznie długo cukier , aż za długo ...Czuła się dobrze, ta nie pozornie błaha sprawa , poparzona ręka sprawiła ,że mąż znowu się nią zaopiekował, zbliżył , czuła jego obecność, ale nie tryskała  radością, nie podśpiewywała sobie , przed oczami stanęła jej twarz pijącego z nią wczoraj herbatę Amaliana .
Wsłuchała się , w domu była tak cisza ... niejednokrotnie zza ściany dobiegały odgłosy z sąsiedniego mieszkania.  I to ją zirytowało , podniosła się i jeszcze dokładniej wsłuchała, nic ... tak więc udała się do Amaliana. Dzwoni , stuka , nikt nie odpowiada , przejęta tą ciszą,  nacisnęła na klamkę , drzwi były otwarte , weszła do środka , a w mieszkaniu nie było nikogo .
Serce zabiło jej mocno , to nie możliwe , on nie zostawiłby  niezamkniętych drzwi , co się stało  gdzie on jest ...

Nie wiele myśląc, pobiegła aby zatelefonować do Eustachego , jednak to ich wspólny przyjaciel. W tej chwili nie myślała nawet o ewentualnym pytaniu , ze strony męża skąd to wie, czemu była u niego , po co ? Czuła jedno ,Amalian  musi się odnaleźć, a może coś mu się stało?
Eustachy zjawił się w ekspresowym tempie ,aby zabrać z domu Serafinę i ruszyli w miasto ... w poszukiwaniu przyjaciela.

- Amalianie , gdzie jesteś ?

                                                                                                                                    [ piszcie dalej ...wszyscy... z forum , bo i ja skończę ..]

Eustachy nie był w ogóle zdenerwowany , no cóż, takie scenki, w których urywał  się film, jemu też się zdarzały, także  potraktował to jako jeden z kilku incydentów życiowych mężczyzn.
Serafina czuła coś innego. Wewnątrz czuła wyrzuty , iż to pewnie z jej winy, drżała .
Jechali w milczeniu. Dotarli do domu. Eustachy był postawnym, silnym facetem , sposobem wytaszczył kolegę z samochodu , nie chciał robić widowiska pod blokiem .
Serafina szła przodem otwierając drzwi, zadowolona że się odnalazł ,ale w głowie roiło jej się aż od  domysłów i całej tej reszty nieokreślonych wątpliwości , czemu wyszedł z domu w tak nierozsądny sposób. Bała się tego powiedzieć na głos, czyżby się  mną zauroczył... a może  w niemiły sposób wyprosiłam go wówczas z mieszkania , nie podziękowałam za pomoc.
Zrzucili pijanego w kwadrat do nieprzytomności kolegę na łóżko .Eustachy głęboko odetchnął , było jednak co dźwigać. Strzepując , poprawiając na sobie pozsuwaną koszulę , dostrzegł na rękawie ogromną brudną, plamę .To była krew ... jednym gestem i słowem zorientowali się ,że on musi być poraniony , tylko jak , gdzie ...

Zdjęcie odzieży nie było proste, Serafina mocno angażowała się w pomoc , nie było to miłe,  odór z ust sapiącej twardym snem bestii przysparzał już o ... zawrót głowy.
Ale sytuacja nabrała większych rozmiarów , zdjęcie górnej części odzieży nic nie  przyniosło , oprócz tego ,że mocno się  nadźwigali.
Rad nie rad trzeba było szukać dalej . W tym momencie Eustachy zdecydował , że sam rozbierze kolegę , było to jasne i zrozumiałe dla Serafiny . I nagle krzyk męża:
- O rety , co on tu ma, cały ubroczony w ogromnej krwi.
Eustachy, był słaby na tym punkcie . Proszę Serafino, zajmij się opatrunkiem , może to tylko efekt wielkiego krwotoku, obmyj  ciało, zobaczymy, czy to coś groźnego czy damy radę sami, czy trzeba wezwać pogotowie .
Serafina przewidziała to, gdyż w ręku trzymała już apteczkę pierwszej pomocy . Role się odwróciły, teraz ona będzie opatrywać  Amaliana, jednak to nie to samo, co dotyk dłoni, poczuła się zawstydzona, tak podpatrywać ciało obcego mężczyzny, macać, gdy z boku jest jej mąż . Wszystko byłoby niczym tak naprawdę, gdyby nie te chwile sprzed kilku dni, te niekontrolowane uczucie, które między mini zaiskrzyło...

Dokładnie ,tak ..
Panowie doskonale sobie poradzili, rana nie była duża ,ale pod wpływem alkoholu ciśnienie waliło krew na zewnątrz niczym strażacka pompa .
Eustachy postanowił jednak nocować u sąsiada , tak dla spokoju , mieć go pod ręką ,gdyby mu jakiś głupi pomysł przyszedł do głowy.
Serafina poszła na spacer, aby wszystko sobie przemyśleć dochodząc do jednoznacznych wniosków, że ma dobrego fajnego, faceta , z którym doczekała się tylu dobrych chwil,        a oboje muszą nauczyć się rozwiązywać swoje problemy, częściej ze sobą rozmawiając, a nie czekając na napotkaną w biegu chwilę . Przypomniały jej się słowa , dawno usłyszane ,ale jakże teraz mocno znaczące :
"Nie szukaj złota , które świeci , a doceń ten metal , który jest trwały i stabilny, poleruj go a też  będzie się świecił i bił blaskiem"
Eustachy, podobnie , rano zaczął dzień ciepłym słowem skierowanym do Serafiny, mówiąc , muszę zmienić swoje życie ... a  uzbierało się tego złego nieco.
Amalian po tym incydencie, rano , gdy wytrzeźwiał,  również zrozumiał ,że nie powinien dopuścić do takiej sytuacji , aby zauroczyć się w żonie przyjaciela.

Wnioski ...niech każdy wyciągnie sam ...
Jeśli ktoś chce pisać dalej ..niech pisze...

TAKIE WŁAŚNIE JEST MOJE ZAKOŃCZENIE !
a WNIOSEK -  o naszym forum podobny, nic nie da inwigilowanie go, rozbijanie , osoby tu będące czują się widocznie tu dobrze, i nie odchodzą, a jeśli to są gośćmi wielu innych również ciekawych tematycznie for.