Bajka dla dzieci.

     Poszukajcie na świecie,
     Aż kraj bajek znajdziecie,
     Gdzie są dzieci kochane,
      Mają tatę i mamę.
                  Braci, siostry i pieski,
                  Bawią się z nimi znakomicie,
                  A rodzice przez okno,
                  Obserwują ich skrycie.
      Mają małe roboty,
      Gry i do nich piloty,
      I Harrego Potera,
      Schreka i Spajder Mena.
                  Mkną szybko kolejkami,
                  Wirują karuzelami,
                   I kąpią się w basenie,
                   Latają ponad ziemię.
      Poznają świat nieznany,
      I dobroć ukochanych,
      Chodzą na słodkie lody,
      Na grzyby i jagody.    
                    I robią „Czary mary”
                    A magik szbko leci,
                    Czaruje im kosmitę,
                    Co na zielono świeci.
       Spełni każde życzenie,
       Co uszczęśliwi dzieci,
       Bo magik taki tylko,
       Z krainy bajek leci. 
                      Życzenie mają zwykłe,
                      I proste do spełnienia,
                      Chrońcie nas i kochajcie,
                      Niech świat się w lepsze zmienia.

        Lecz jest i druga bajka,
        Którą niektórzy znacie,
        Gdzie dziecko po butelkę,
        Idzie swojemu tacie.
                       A potem z lękiem w oczach,
                       Cichutko w kącie siedzi,
                       A o tym  co się dzieje,
                       Nie wiedzą nic sąsiedzi.
        A jeśli nawet wiedzą,
        To w nic się nie wtrącają,
        Bo walczyć z wiatrakami,
        Ochoty już nie mają.
                         W tej drugiej bajce dzieci,
                          Czasami chodzą głodne,
                          Nie wiedzą co to miłość,
                          Mieszkania mają chłodne.
     Nikogo nie obchodzi,
     Czy dziecko było w szkole,
     Sam przecież się nauczy,
     Przynosić  alkohole.
                            Czasem ma też bogactwo,
                             Lecz źle jest kochany,
                             Używka mu nie zastąpi,
                             Miłości dobrej mamy.
      I dzieli wśród kolegów,
      Ból umierania na raty,
      Żeby chociaż przy śmierci,
      Byli przy nim „kamraty”.
                              Tak jak w bajkach dla dzieci,
                              Są dobre wróżki i złe czarownice,
                              Tak na świat powołują dzieci,
                               Dobrzy i źli rodzice.
      Są też morderstwa dzieci,
      Przez świat wojenny zadane,
      Albo rękami rodziców,
      Do beczek pokrajane.
                               Zwyrodniali mordercy,
                               Alkoholem pojeni,
                               Opamiętajcie się wreszcie,
                               Aby świat się odmienił.
      Modlijmy się za nich,
      By się upamiętali,
      I szczęśliwe dzieciństwo,
      Dzieciom świata oddali