Próbować można wszystkiego, a to akurat nie kosztuje.
Wiesz mnie obecnie utrudnia pracę niemożność chodzenia na b. wysokich obcasach
próbować zawsze można, ale ważne też są tzw rokowania, często się zdarza że orzecznictwo traktuje jako osobę w pełni sprawną po amputacji kończyny i korzystaniu z protezy, a nie biorą pod uwagę że dana osoba była np kierowcą.
lekki stopień niepełnosprawności to jest tzw zapchajmorda, dofinansowanie w tej chwili to tylko 40% od kwoty 1376zł a najniższa krajowa to 1600zł, nie ma żadnych przywilejów, sporadycznie lekarz medycyny pracy przyznaje czas pracy 7 godzin, opieka społeczna raczej gardzi takimi ludźmi i odsyła do rejestracji w urzędzie pracy, fundacje i stowarzyszenia też nie pomagają, ktoś mi wskazał żebym szukała na otwartym rynku pracy ofert, ale to nie tak różowo bo musiałąbym zataić niepełnosprawność a wprzypadku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej to ja odpowiadam za zatajanie prawdy i pracodawca dostaje po łbie, myślę że lekki stopień niepełnosprawości to jest upadlanie ludzi to też odwołuję się z uporem maniaka, poznałąm trochę osób z tą samą przypadłością zdrowotną (wielopoziomowa dyskopatia szyjna z silną przepukliną uciskającą na worek przyoponowy) i były zaskoczone że nie przyznali mi umiarkowanego ale cóż w moim przypadku orzecznicy sugerowali się tym że jestem bezrobotna i mam dziecko.
ha, ha w zeszłym roku biegły w sądzie nie przejżał wyników badań a był roentgen, usg i rezonans jadynie pobieżnie przeczytał opis do rezonansu, resztę dokumentacji odłożył na bok i w opinii napisał że nieczytelna, w trakcie owego badania spytał mnie kilka razy o wiek i o zatrudnienie i podkreśłał że on ma 76 lat i jeszcze pracuje, dodam że u mnie niepełnosprawność to kwestai wtórna bo przez jakież 30-parę lat byłam w pełni sprawna, mam dosyć duże ograniczenia bo nie jest to ból ciągły tylko na skutek przemęczenia lub w przypadku wysiłku np mam problemy ze wstaniem z wanny, na szczęście moje dziecko ma już 5 lat ale jak mu się dzieje krzywda to też bym chciała wziąć go na ręce i przytulić a nie mogę.
zastosuj się do rad Rea.
mże nie tak, ale nie mów że starasz się o lekki stopień, jeżeli masz pracę to pracuj, ale jeżeli nie masz to nie wiadomo jak to będzie bo kluczowe zdanie ma jeszcze lekarz medycyny pracy który określa naszą przydatność zdrowotną do danej pracy, nie wiem jak jest w okolicach Koszalina ale ja jestem dyskryminowana prze OPS z powodu lekkiego stopnia i braku przeciwskazań do podjęcia pracy
no cóż ja usłyszałam że na dyskopatię cierpi pół Polski więc zdaniem biegłego neurologa w sądzie nie należy mi się wcale orzeczenie ale jak już dostałam to tylko lekki stopień. Nie przejżał dokładnie mojej dokumentacji medycznej w której jak wół napisali że rehabilitacja nie przynosi efektów. Kilkukrotnie pytał mnie o wiek i sytuację zawodową i skwitował wszystko słowami że jeżeli ktoś jast bezrobotny i stara się o orzeczenie to nie chca mu się pracować. Ortopeda dał mi skierowanie w kierunku leczenia operacyjnego ale dla odmiany biegły ortopeda w sądzie jest zdania że na operację idzie się do szpitala jak po świerze bułeczki do sklepu.
mam dyskopatię szyjną z przepukliną uciskającą na worek przyoponowy, więc zdarzają mi się zawroty głowy, odruchy wymiotne bez ulewania treści żołądkowej, bóle głowy i szyi w odcinku potylicznym, często mam problemy ze snem, ale dostałam tylko lekki stopień, walczę w sądzie o coś więcej. Dodam że moja niepełnosprawność to schorzenie nabyte, cztery lata temu byłam w pełni sparwna więc jeszcze męczę się z depresją ale raczej nie mogę liczyć na pomoc, bo kogo interesuje depresja osoby która z dnia na dzień stała się niepełnosprawna
no cóż też mam tyle lat i obecnie 5-letnie dziecko, jestem zakwalifikowana do operacji, po poważnej rozmowie w ośrodku opieki społecznej szanowna pracownica dopinguje mi i nawet jest zdziwiona że apelacja w sądzie trwa tak długo, niestety biegły w sądzie podważył moją chorobę twierdząc że jak ktoś jest w tzw wieku produkcyjnym to nie choruje tylko wykręca się od pracy, niestety nie miałam możliwości nagrania tej rozmowy, jeszcze kilkukrotnie pochwalił się że ma 76 lat i jeszcze pracuje, w opinii napisał że w sądzie nie ma możliwości odczytu badań z płytek dvd bo nie ma komputera (a przecież obecnie w takiej formie wydaje się wyniki badań) natomiast biegły ortopeda wydał opinię że jakbym wymagał leczenia operacyjnego to już dawno miał wykonany zbieg czyli przyrównał operację kręgosłupa do zakupu świerzych bułeczek w osiedlowym sklepiku.
ten doping sobie wypracowałam, no cóż ciężki to był orzech do zgryzienia, kasy dużo nie dostaję (nie należy mi się stały)bo na trzyosobową rodzinę jakieś 400-500 zł na miesiąc + rodzinne na dziecko, mój szanowny też jest niepełnosprawny, a podejście się zmieniło jak pokazałam skierowanie na leczenie operacyjne, ale kwestia zatrudnienia pozostaje, w PUP robią naciski na podjęcie stażu, niestety nikt mnie nie chce skierować do stosownego lekarza medycyny pracy, oferty stażu biurowego to "przynieś, wynieś, pozamiataj" a ja chodzę z kulą więc nie wezmę 3 segregatorów pod pachę i nie przeniosę z piętra na piętro i tak wygląda rzeczywistość
Powered by mwForum 2.16.0 © 1999--2008 Markus Wichitill
