myślę że należy im skuć mordy, u nas nie wiem dlaczego występuje brak tolerancji dla osób niepełnosprawnych a szczególnie tych w tzw. wieku produkcyjnym, niepełnosprawność jest zarezerwowana dla osób starszych w mniemaniu niektórych kręgów społecznych

Gdybym to słyszał, to tym "Panom" nakopałbym do tyłka, choć sam mam trudności ruchowe... Ponieważ świat nie należy tylko do sprawnych, każdy ma prawo, do pracy, do robienie zakupów tam gdzie chce a nie tam gdzie mu na to pozwolą, słowem, do normalnego życia... Gdybym był na miejscu tej pani na wózku a grzecznie przeprosiłbym zastawiających ludzi, a usłyszałbym takie słowa: Po co wychodzisz z domu???
To po prostu wjechałbym w nich...  I zapytałbym potem ich: Po co się rodzą tacy głupole jak tamci???

> A TO JAK SKOMENTUJECIE?

Powiedzieli co myślą. Nie oni pierwsi, nie oni ostatni.

Osoba z widoczną niepełnosprawnością jest łatwym celem do takiego strzępienia języka. Ale nie tylko osoby niepełnosprawne to spotyka. To po prostu jest pogarda - raz skierowana do osoby na wózku, raz do kogoś z biednej rodziny (nie stać go na to, na co stać kolegów), raz do brzydkiego, raz do "głupiego" (bo nie ma takich dyplomów i szkół, jakie ktoś tam sobie wymarzył). Raz dla urzędnika (bo musi być wredny, skoro jest urzędnikiem), raz dla lekarza (bo wiadomo że konował), a raz dla starszej pani (bo niepotrzebne "próchno").

Nic nowego. Rożnica jest tylko taka, że jak ma się widoczną niepełnosprawność, to nie można się przed tym schować ani "wkupić" w dobre łaski kogoś, kto Cię szanować nie chce. Niektóre takie "defekty" da się zamaskować, a tego akurat nie.

> Uważam że to forum jest dla niepełnosprawnych i powinniśmy sie wspierać a nie krytykować.

Myślę, że krytykowanie bywa formą wsparcia. Ludzie nie powinni sobą nawzajem gardzić, a krytykę dostosowywać do rzeczywistych możliwości. Ale w samym krytykowaniu nie ma nic złego. Jeżeli, powiedzmy, ja się wobec kogoś nieuprzejmie zachowam, to zasługuję na krytykę - moja niepełnosprawność nie wpływa na zdolności społeczne, więc nie powinno mi uchodzić płazem. Jeżeli ugotuję koszmarny obiad, to goście powinni mi (taktownie) powiedzieć, że to było nie do zjedzenia. Bo inaczej może być tak, że następnym razem podam dokładnie to samo...

Krytyka nierealistycznych oczekiwań też nie musi być zła. Do tytułu "miss" akurat nie mam żadnych ambicji, ale jeżeli by mi "odbiło" i postanowiłabym, bo ja wiem, zacząć pisać powieści, to bardzo, bardzo nie chciałabym, żeby mnie ktoś oceniał łagodniej "bo jest niepełnosprawna". Co z tego, jeżeli na papierze tego nie widać? Jak mi teraz ktoś nie powie, że powinnam coś poprawić, to się potem przejadę. Bo w najbliższym otoczeniu wszyscy będą chwalić że takie świetne, cudowne i nie wiadomo co jeszcze, a potem (jak napisał Rogal) wystartuję w kategorii "open" i mnie zmiażdżą.

Mieć ludzi, którzy cię chwalą i wspierają zawsze warto, ale nie powinno być tak, że chwalą nierealistycznie, w "nagrodę" za to że się jest niepełnosprawnym. Bo na takim chwaleniu można się potem koncertowo przejechać.

Jestem już w takim wieku, że mogę powiedzieć o tym co było kiedyś, jak nas ON traktowano. To było trudne przeżycie. Teraz jeszcze znajdą się jacyś ludzie, którzy nas nie akceptują, ale jest o niebo lepiej. Nawet z barierami, na które narzekamy (nieraz słusznie) też jest lepiej. Już ON widać na ulicach, ale czy to znaczy, że musimy się pchać w miejsca , do których nie powinniśmy i realizować na siłę nasze "marzenia". Jako młoda dziewczyna byłam bardzo ładna, ale zdawałam sobie sprawę z tego, że moje ciało nie jest perfekcyjnie piękne. Czy tego nie widzą niektórzy dzisiejsi ON? Tu zgadzam się z Uleną i Rogalem. Do konkursów piękności mają się zgłaszać piękni. A marzenia? Czy to , że kocham taniec, to mam się zgłosić do "tańca z gwiazdami"?  Trochę samokrytyki i rozsądku. Róbmy to i zgłaszajmy się  do konkursów, w których możemy prawdziwie rywalizować (jeśli już "musimy") ze sprawnymi czy pięknymi. A marzenia powinny być realne, możliwe do spełnienia. Po co się oszukiwać i przy okazji zrobić z siebie ....... 
Norbi czym innym jest chwalenie się niedoskonałym ciałem w konkursie piękności, a czym innym zdobytymi umiejętnościami, tak jak w Twoim przypadku. Ty nauczyłeś się czegoś , masz osiągnięcia, a do tego nie potrzebne Ci było piękne ciało tylko dużo samozaparcia w dążeniu do spełnienia się będąc ON. Pokonałeś niepełnosprawność w swojej dziedzinie. Sprawdziłeś się tam, gdzie mogłeś, a nie szukałeś mrzonek.

Marzeniaste

>"JESTEM KOBIETA" a nie tylko niepelnosprwnym "ONO"<

Nie staruję w konkursie piękności , ale nie czuję się "ono" i nigdy się tak nie czułam. ZAWSZE jestem KOBIETĄ.

>potrzebne sa ROWNIEZ panie "miss" czy one sa ladne czy nie, niema tu zadnego znaczenia......<

Mylisz się. MA znaczenie. Nieładna miss , to żenada.