Dzień dobry,
Jestem studentką oligofrenopedagogiki w Olsztynie. Pisze pracę licencjacka na temat roli ojca w wychowaniu dziecka z niepełnosprawnością. Temat uważam za wyjątkowo ciekawy, gdyż rzadko na wychowanie dziecka patrzy się z perspektywy taty. Jednak do ukończenia pracy brakuje mi opinii właśnie tatusiów
Byłabym bardzo wdzięczna, gdyby ktoś zechciał podzielić się ze mną swoimi doświadczeniami i przeżyciami. Wszystkie opinie są dla mnie bardzo ważne. Chciałabym dowiedzieć się również jak według mam, mężczyźni radzą sobie w wychowaniem swoich pociech. W żaden sposób nie chcę ingerować w prywatność i zagłębiać się w życie osobiste, dlatego też jeśli zachcą Państwo udzielić mi odpowiedzi na ten post podaje swój adres email gdzie mogą Państwo skontaktować się ze mną anonimowo.
m.bakierzynska@o2.pl
Bardzo zależy mi na poznaniu, a może nawet zrozumieniu jakie przeżycia towarzyszą przy wychowywaniu dziecka. W celu sprecyzowania tematu i być może pomocy dla Państwa przesyłam poniżej kilka pomocniczych pytań.
1.Wiadomość o niepełnosprawności dziecka:
Kiedy dowiedział się Pan o niepełnosprawności?
W jaki sposób dowiedział się Pan o niepełnosprawności?
Jakie emocje towarzyszyły Panu po tym jak dowiedział się Pan o tym, że dziecko urodzi się niepełnosprawne ?
Czy po otrzymaniu informacji o niepełnosprawności dziecka, zastanawiał się Pan nad przyszłością zarówno własną jak i całej rodziny?
Czy kiedykolwiek myślał Pan o opuszczeniu rodziny ?
Czy bardzo zależało Panu na opinii dalszej rodziny ?
Czy bał się Pan reakcji rodziny na temat niepełnosprawności swojego dziecka?
Czy obawiał się Pan reakcji otoczenia ?
2. Życie rodzinne.
Kto poświęca najwięcej uwagi dziecku?
Czy pomaga Pan żonie w opiece nad dzieckiem?
Jaki jest Pana wkład w wychowanie dziecka?
Czy trudno pogodzić życie zawodowe z wychowywaniem dziecka?
Czy spędza pan wolny czas z dzieckiem ?
W jaki sposób organizuje Pan czas wolny?
Jakie zabawy sprawiają zarówno Panu jak i dziecku największą przyjemność?
Czy czerpie Pan przyjemność z zabaw z dzieckiem i spędzaniem wolnego czasu, czy jest to może przymus wynikający z poczucia obowiązku ?
Czy dziecko czerpie radość z zabawy z Panem ?
Jakie relacje panują pomiędzy Panem a dzieckiem?
Z kim, według Pana, dziecko woli spędzać więcej czasu?
Zdaję sobie sprawę z tego ze pytania kierowane są do ojców, jednak jak już wcześniej wspomniałam opinia matek tez jest dla mnie bardzo ważna i pomocna
Za wszelkie odpowiedzi i poświęcony czas serdecznie dziękuję.
Milena Bakierzyńska