Wszędzie i zawsze, gdzie kasa, tam malwersacje .. od wieków tak samo działa. Niestety człowiek to pazerne zwierzę. Sama  nie wiem jak postąpiłabym, mając "pod ręką" złoty interes. To nic, że teraz "siedzą", mają lepiej niż niejeden na wolności. Takie czasy ))

Ja do siebie nie mam zaufania hahahhahah )))

>Stajemy się posiadaczami jakiej "większej" niż zwykle gotówki. Za mało aby zbudować dom, za dużo aby trzymać w skarpecie .
>Stajemy przed problemem co teraz?
>I nagle trafia nam się okazja aby z naszych małych pieniędzy zrobić większe.

Najpierw idziemy po rozum do głowy i zastanawiamy się nad tym, skąd banki biorą pieniądze na procenty, które powiększają zdeponowany kapitał. Przecież banki nie produkują pieniędzy, a jedynie nimi obracają, chociaż nie do końca tak jest. Nie bez znaczenia jest również informacja o banku i jakimi gwarancjami dysponuje.
W tym konkretnym przypadku ludzie widzieli tylko zyski i nic po za tym i to ich zgubiło.
Banki - jak wyżej wspomniałem - nie produkują pieniędzy, ale dziwnym trafem ich prezesi nieźle zarabiają. Czy nie zastanawialiście się kiedyś skąd się biorą takie pensje?
Ile zarabia prezes banku? Minimalnie to 3280 zł... dziennie

>Oto ranking najlepiej zarabiających prezesów w bankach w Polsce. Notowane na GPW bankowe spółki zapłaciły w 2015 roku swoim zarządom ponad 218 mln zł - wynika z obliczeń money.pl.

> Nie uwierzę ,że nigdy nie wysłałaś/liście sms -w jakimś konkursie radiowym czy telewizyjnym

Nie. Nie wysłałam. Możesz nie wierzyć.

Kilka razy w życiu brałam udział w konkursach, ale wyłącznie takich, gdzie nagradzane są jakieś umiejętności. Raz w życiu nawet coś w ten sposób wygrałam (konkurs literacki na parodię fragmentu książki). W przypadku konkursów typu "wyślij nam swoje imię, a wygrasz samochód" nie startuję, bo można sobie łatwo policzyć, jak mała jest szansa wygranej (i nie masz na nią prawie żadnego wpływu), nawet jeśli nie ma tam żadnych systemów "dodatkowego naciągania". Rachunek prawdopodobieństwa nawet nasza klasa humanistyczna miała w liceum.

Jeśli ktoś, świadom tak niskiej szansy, chce wziąć udział, nic mi do tego. Ale traktuję to jak "używkę" a nie "inwestycję" - jeden pije piwo, drugi je ciastka, trzeci chodzi do teatru, a czwarty wysyła sms-y. Teoretycznie jest cień szansy na wygraną, ale nie należy na nią liczyć.

> Stajemy przed problemem co teraz?

Konto oszczędnościowe. Względnie lokata długoterminowa, na kilka procent, w normalnym, powszechnie znanym banku. A jak masz ochotę na ryzyko, podziel sobie to na połowę i połowę tych pieniędzy (nie całość) zainwestuj w giełdę, ze świadomością, że możesz stracić, bo "grasz" pieniędzmi. Wszelkie inwestycje wyższego rzędu (w złoto, w nieruchomości itd.) wymagają już wiedzy. Twojej - nie "konsultanta", "brokera" czy "maklera".

> Zazwyczaj nie liczymy się z utratą wszystkiego

Teoretycznie, gdyby była wojna albo jakiś inny kataklizm ogólnonarodowy, bank też mógł by upaść. Dlatego niektórzy np. decydują się na trzymanie pieniędzy w różnych bankach jednocześnie. To nie jest prawidło wszechświata, że ludzie nie liczą się z utratą. Jedni się liczą, inni nie. Zapobiegliwość jest zaletą.

> Podobnie tracimy głowę z wyjątkowo korzystnymi opłatami za wypoczynek na egzotycznym piasku , gdy wmówią Nam ,że tak tanio bo płacimy dużo wcześniej.

"My tracimy"? "Nam wmówią"? Kogo obejmuje liczba mnoga?

@ Nachbar:

Zakładam, że to wiesz i "podpuszczasz" czytelników, żeby się "zastanawiali", ale:

Banki są - upraszczając - pośrednikami między ludźmi deponującymi swoje pieniądze (na lokatach i rachunkach), a ludźmi potrzebującymi kredytu. Można oczywiście pozbyć się pośrednika i samemu, mając pieniądze, pożyczać je na procent tym, którzy potrzebują kredytu. Tyle, że wtedy na Tobie spoczywają wszystkie obowiązki formalne i podatkowe, a do tego to Ty ponosisz ryzyko niewypłacalności swojego dłużnika.

Bank, jako pośrednik, bierze i ryzyko i papiery na siebie, w zamian za to daje deponującym stały (ale stosunkowo nieduży) procent. Funkcjonowanie banków jest analogiczne do funkcjonowania sklepów. Sprzedawca najczęściej sam nie produkuje tego, co sprzedaje - pośredniczy między producentem, a kupującym i pobiera za to marżę.

Duże banki, tak jak duże sklepy, pośredniczą w setkach tysięcy lub milionach takich transakcji. W związku z czym prezesi, szefowie i reszta "wierchuszki" mogą sobie pozwolić na pobieranie dużych zysków dla siebie - stanową one maleńki ułamek całego majątku firmy, a jednocześnie dla pojedynczej osoby są to sumy dość astronomiczne. Chcesz tak zarabiać? No to musisz zostać mega-pośrednikiem.