Pokochać zimę trudna rzecz
Gdy zamiast śniegu pada deszcz.
Niby jest ciepło niby spokojnie,
Lecz trudniej żyje się,mniej spokojniej
Bo śnieg da radość, deszcz ponurość
Nie dziwcie się ale ta szrość
Upiorna jest...........

przepiękne  wieczory  wychodziłem   patrzeć  jak pływajwają   łabędzie
na  kocyku  siedziałem  przepiękne  wieczory  az  mi  zal  isc  do domu  piekny  wieczór
jak  zasnąłem  byłem  łabędziem  pływającym  po   wodzie

ale  ja  mam pomyła załozyć  na  forum  kącik  poezji   ja  pisze   wiersze   wszystkich  przeciesz  macie  talent  do  pisania  wierszy  przelecie  to  na  karke  jak  to  ja  robie 

Oj ja widzę moi drodzy że rozwinął się tu rym
Że jesteśmy sercem młodzi i to młodość wiedzie prym.
No więc ja też wrzucam swoje parę groszy do skarbonki
I rytmicznie dmę w oboje i uśmiechem witam dzionki.

Teraz trzeba do porządku wszelkie poukładać sprawy
Zadomowić od początku, domownikiem znów być starym.
Tyle poczty się zebrało tyle spraw do załatwienia
Ale czasu nie mam mało i kłopotu z tym tez nie mam.

Więc na razie gonie z pracą i wybaczcie moi mili
Że od razu nie odpiszę ale czytam w wolnej chwili.
I pomału się uporam z tym nadmiarem zaległości
Lecz na razie do wieczora pokonuje zawiłości.

Już tu Jestem moi drodzy nie zamierzam nigdzie jechać
Swoje zdrowie mam na wodzy bo nie lubię wciąż narzekać.
Tak jak życie wciąż mnie uczy pokazuje swoje prawa
Już nie będę wciąż się włóczyć po szpitalach prosta sprawa.

Fakt wzmocniłem się ogólnie i robiłem też co trzeba
Lecz nie będę jechać wturnie tam gdzie mego dobra nie ma.
Nastawiłem się na walkę co trwać będzie choć dnia połę
a zabiegów jak przez kalkę - większość czasu, siedź za stołem.

Tak to bywa moi drodzy gdy się jedzie gdzieś w nieznane
Trzeba nerwy w ciąż na wodzy wciąż wyrażać swoje zdanie.
Sam starałem się wciąż ćwiczyć, ruchy szyi, rąk i barów
Lecz z nogami nie robili ćwiczeń mimo mych zamiarów.

Też tam byłem trzy tygodnie myśląc że to dobre miejsce
Lecz nie było tam wygodnie me wrażenia taki pierwsze.
Ale było i minęło nie ma co się dalej smucić
To co było upłynęło i do domu trzeba wrócić.

Więc się cieszę że już Jestem i że własne widzę kąty
I że teraz piszę wierszem i porzucam tamte wąty.
Ile mogę tyle ćwiczę wyuczone ćwiczeń pozy
Teraz godzin już nie liczę choć za oknem  rychłe mrozy.