Ewelka, podobno zdrowi tez tak mają.
U mnie taki stan często się pojawia.Wmawiam sobie, że to .....starośc.

najwazniejsze to nie popasc w depresje wystarczy otwozyc sie na ludzi a z czasem napewno znajda sie przyjaciele a moze masz juz przyjaciol tylko ich nie dostrzegasz wyjdz do ludzi porozmawiaj z nimi moze znajdziecie jakies wspolne tematy potem tylko wystarczy rozwijac ta znajomosc i z czasem moze bedzie to przyjaciel:)

Hej Ewelko! Myślę ,że problem samotności dotyczy wielu ludzi -nie tylko ON.Może Tobie się wydaje , że przez Twoje schorzenie jesteś bardziej samotna od innych .Uwierz mi -mamy takie czasy ,ze ludzie z własnej woli się alienują.Mieszkam kilkanaście lat w wieżowcu a nie znam tutaj gromady ludzi i zaledwie z kilkoma osobami wymieniam kilka zdawkowych słów.Ludzie otaczają się wszystkimi elektonicznymi i elektrycznymi gadżetami sadząc,ze może to im zastąpić bliskość drugiego człowieka ,przyjaciela.Może powiedz sobie ,że może jest Ci żle czasami z powodu samotności i jest tak po to abyś stała się silniejsza w w walce z przeciwnościami życia.Jest żle po to aby kiedyś było dobrze.Ja mam taki swój sposób na smutne dni -codziennie staram sobie zrobić prezent .Może to być choćby pączek ,kawa i już jest fajniej.Pozdrawiam