Na ogół Panie mnie znają, lecz faktem, iż nie ma cen na emblematach sam byłem zaskoczony. To następny objaw postępującej choroby. Jednak takie chwile rodzą bardzo zabawne zdarzenia. Ale Panie są bardzo sympatyczne, zatem rozumieją. Obecnie uczę się coraz bardziej dotykiem rozpoznawać wiele podobnych rzeczy. I w rozpoznaniu cukinii i ogórków szklarniowych się nie pomyliłem. Ale rozpoznanie cebuli zwykłej od czerwonej – marnie mi idzie. Macie jakiś sposób na to draństwo? ))) Makarony już powoli łapię, choć nigdy pewności nie mam, co trzymam w ręku. (mówię o makaronie rzecz jasna). )))

Norbercie drogi. Jak najbardziej mam te udogodnienia w prowadzone w komputerze. Syn swego czasu sprezentował mi program: „Mistrz klawiatury”. To program uczący pisania na klawiaturze bez udziału oczu. Połączony z lektorem słyszałem to, co pisałem. Jednak z biegiem czasu, zacząłem pisać szybciej i szybciej. I okazało się, iż lektor nie nadążał. Stąd musiałem z tej opcji zrezygnować. Zatem piszę bezwzrokowo, lecz bez lektora.
Pozostawiłem sobie jedynie opcję odczytywania lektorem na głos wszystkiego, co dzieje się w komputerze. To ułatwia, zważywszy na fakt, iż nie widzę, tego, co klikam.
Naturalnie mam również program, do odczytywania napisanego już wcześniej tekstu. I mogę przeanalizować to, co napisałem. Jednak jest to kłopotliwe (mówiąc szczerze), z przyczyn czysto technicznych, i wzrokowych. Nie trafiam tam, gdzie bym chciał z tekstem, i wychodzi z tego kisz masz.
Komputer jest całkowicie skontrastowany, czyli czarny ekran, białe litery. Próbowałem odwrotnie, lecz nic to nie dało prócz bólu oczu. Powiększam litery ile się da, lecz bez konturowości mało to daje. Ale jakoś idę do przodu. Uczę się brać na słuch komunikaty. Gorzej idzie mi w sklepach. Nie chciałbym być zupełnie zależny od Żony, czy Osób trzecich i stąd moja determinacja. Myślę jednak, że dam radę.
Tylko z tym rozpoznawaniem towarów podobnych w sklepie, to masakra. Kalafior nauczyłem się już rozróżniać od brokuła, bo jest większy (kalafior). Ale z cebulami walczę już od miesiąca. I pewnie w Biedronce mają ze mnie ubaw. (żartuję). ))) Ale i tak jest wesoło, bo kopię w towarach jak kret. ))))

Pewnie zrobi we własnym, dobrze pojętym interesie. Wygląda na to, że rząd się jednak uchowa  aż do wyborów.

W odpowiedzi dla: Kobieta A.

>Przede wszystkim nagrywanie - podsłuch bez zgody lub nakazu jest przestępstwem i nie wolno tego >publikować.

Zapewne tak jest, jeśli chodzi o prywatne rozmowy. I z tym się zgodzę. Jednak jeśli chodzi o Osoby zatrudnione na wysokich stanowiskach, już tego taki pewien nie jestem. Tym bardziej, iż restauracje, nie są miejscem, na poruszanie spraw zawodowych. Tym bardziej, iż (być może), obowiązuje te Osoby tajemnica zawodowa.

>Gdyby za takie "przewinienia" wyrzucano ze stanowisk - jak piszesz to nikt by nie pracował.

Zupełnie się z tym nie zgadzam. Z nagranych rozmów wyraźnie wynika, iż politycy (uczestnicy nagranych rozmów), "handlują", inaczej mówiąc w prost, dokonują wymiany "coś za coś" i to jest ewidentnie słyszalne w rozmowach. Usuniecie Rostowskiego, i będzie nowelizacja prawa bankowego. Jak to nie nazwać, jak "handel"? W prostej linii to jest załatwianie własnych interesów, mających na celu li tylko własne korzyści.
Drugim aspektem nie do przyjęcia (moim zdaniem), to jest ciągłe „usprawiedliwianie” czynów niemieszczących się w żadnych normach. Mówię tu o kwestii, iż dany polityk zawinił, i nadal piastuje to samo stanowisko. Czas skończyć z bezkarnością ludzi, piastujących wysokie stanowiska. Nie może tak być, iż mimo udowodnienia winy, wszyscy mają liczyć na to, iż sprawa przycichnie. Gdyby złapano zwykłego pracownika na takim przewinieniu, dawno straciłby pracę.
Tu w przypadku polityków na wysokich stanowiskach, jest pełne prawo, by wymagać od nich odpowiedzialności wprost proporcjonalnej do rangi zajmowanego stanowiska. Tu chodzi o życie i przyszłość Polaków. Żywych ludzi a nie „słupów w płocie”.

Reasumując. Dziwi mnie bardzo reakcja rządu polskiego, a raczej kolejność działań, i nagłośnienie w dość specyficzny sposób.
Myślę, iż, gdyby rząd polski bardziej nagłaśniał dojście do faktów, czyli nagranych rozmów. Kto? Co mówił? I jakie prawo miał poruszać tego typu sprawy w restauracji? To być może uważałbym ten fakt, za symptom, iż nie ma winy rządu w tym zdarzeniu.
Jednak fakty mówią, co innego. Rząd nagłaśnia bardzo wyraźnie nie to, kto? I co? Mówił, jak i dla czego? Jakie miał do tego prawo? Nagłaśnia jednak fakt gorączkowego poszukiwania Osoby – bądź osób, które to nagrały. Haniebny fakt przemocy w redakcji „W prost” jest tego dowodem. Ten fakt świadczy o tym, iż rządowi bardziej zależy na ściganiu tego, kto nagrał i przejęciu wszystkich taśm od razu. Jak na tym, co jest nagrane na taśmach? I wyciągnięcie konsekwencji w stosunku do nagranych Osób.
Dziwnym dla mnie jest fakt, iż takie sprawy politycy „wywlekają” w środowiska restauracji. Myślę, iż tu również leży problem bezkarności polityków. Być może trzeba by było wreszcie uświadomić politykom, iż sprawy wagi państwowej pozostają w kuluarach budynków rządowych, a nie są omawiane przy jedzeniu i piciu, przy stoliku restauracyjnym. Bo takie zachowanie samo się prosi, by ktoś „cichaczem” nagrał co nie co. To tak, jakby roznegliżowaną młodą dziewczynę, puścić do męskiego towarzystwa. A potem mieć pretensje, że ją poklepują, podszczypują, czy być może gdzieś tam zgwałcono. To tak, jakby zostawić kosztowności na stole w pokoju, i pozostawić drzwi uchylone. A potem larum: „Och! Okradli mnie!”.
Mówiąc innymi słowy. Czas zacząć wyciągać od polityków takie konsekwencje, na jakie zasługują. Czas skończyć z pobłażaniem, usprawiedliwianiem, poklepywaniem. Ci wszyscy ludzie, którzy zostali nagrani, otrzymują ogromne pieniądze w porównaniu ze zwykłymi Polakami.
Zatem wprost proporcjonalnie do wysokości ich wynagrodzeń finansowych, dołożyć do tego jeszcze odpowiedzialność (bo są to dorośli ludzie, i czas, by zaczęli odpowiadać za własne czyny), dołożyć do tego konsekwencje ich działań, czyli życie wszystkich Polaków. Zatem, być może czas najwyższy, by i konsekwencje ich winy były ponoszone wedle tej odpowiedzialności. A nie skakanie z jednego stołka na drugi. Widziałem ten uśmieszek P. Belki. I widziałem jego spojrzenie pełne pewności, jakby chciał powiedzieć, „co wy możecie mi zrobić?”. Tak, jak się wyraził w nagranej rozmowie „umiem zagrać z komisją finansową” bądź Jego wypowiedź na temat ministra finansów P. Rostowskiego. To jest uczciwość ludzi, którzy piastują takie stanowiska? Bo ja widziałem w tym, li tylko załatwianie własnych interesów.
Trudno powiedzieć, co z tego wyniknie. Najmniej Polsce obecnie potrzebna jest dzisiaj destabilizacja. Rosja tylko „czeka” na potknięcie się rządu polskiego. Prezydent ma trudny orzech do zgryzienia, tym bardziej, iż szykują się problemy z gazem.