Liczono średnioroczną.

>  Dziwi mnie jednak to, że nie widzisz zagrożenia jakie niesie taka masa ludzi wdzierająca się do Europy.

Po pierwsze - w tej masie są ludzie niosący zagrożenie i go nie niosący (nie bez powodu podałam linka o Syryjce na wózku inwalidzkim). Na tym polega cały problem.Gdyby to było regularne wojsko z czołgami, to sprawa jest oczywista - wystawiać armię i strzelać. Ale tam są i ludzie niebezpieczni, i ludzie realnie potrzebujący pomocy. Z oczywistych względów mam do tych dwóch grup zupełnie różny stosunek.

Po drugie - jeśli Europa, jako całość ma problem, to ja Europy nie zbawię. I jest to problem wieloletni, istniejący jeszcze przed tą falą imigracji. Problem posiadania przez państwa zachodzie kolonii i protektoratów (z których potem ściągali sobie obywateli, ino się okazało, że nie całkiem "Europejskich"). Starzejących się społeczeństw (które spraszały "obcych",. żeby wspierali systemy wsparcia społecznego, a się okazało, że oni potem nie chcą wracać skąd przyszli, a ich dzieci się nie integrują z Europejczykami). Problem braku szacunku dla własnej kultury, braku jej ciągłości (tak, ten pusty kościół świetnie to ilustruje, jako symbol). Problem myślenia, że można mieć komfortowy świat globalny, bez globalnych problemów (strefa Schengen). Problem tego, że społeczeństwa względnie "syte" (takie, w których bomby na głowy nie spadają), mają gdzieś te biedniejsze i głodne, póki nie zapukają do drzwi (organizacje humanitarne działające w okolicach Syrii mówią o tym, że kończą się pieniądze na pomoc uchodźców cywilnym, którzy są ofiarami wojen na obszarze Iraku i Syrii, więc oczywiście, że ci ludzie chcą się gdzieś wynieść),

Jeśli zetknę się z ludźmi z bliskiego wschodu, którzy będą stanowili zagrożenie, mam nadzieję, że będę mogła "coś z tym zrobić" (razem z resztą polskiego społeczeństwa). Jeśli zetknę się z takimi, którzy potrzebują pomocy, mam nadzieję, że będę mogła im jej udzielić (razem z resztą polskiego społeczeństwa). Jeśli nie będę mogła nic zrobić, pozostanie mi przyjąć rzeczywistość (tak samo, jak się przyjmuje problemy, a nawet tragedie, znacznie bardziej osobiste). W tej chwili nie mam nic "do roboty" w tym temacie, oprócz - o czym już pisałam - wspierania własnymi pieniędzmi wiarygodnych organizacji, które niosą pomoc na Bliskim Wschodzie.

> Tu nie chodzi o kilka rodzin

Sprawdziłam. Nadal mówi się o dwóch tysiącach ludzi w Polsce, przysłanych w ciągu dwóch lat. Po podzieleniu tej ilości na województwa czy powiaty, to praktycznie kilka rodzin tu, kilka tam. Polaków jest jednak nadal około trzydzieści pięć milionów. Jeśli dwa tysiące ludzi mogłoby nas sterroryzować, to należy uznać nas za żywego trupa, a nie naród.

Oczywiście może być tak, że potem będą następni. A może być tak, że żadnych następnych nie będzie. Nie potrafię przewidzieć przyszłości.