Nikt nie wspomina o życiu i umieraniu wielu takich kobiet. O Agacie mówiono, bo była znana, a ile jest nieznanych w podobnej sytuacji? Któż to wie.

CYT:   "Dziwne jest to, że o tym fakcie nie mówiły media ogólnodostępne (radio, telewizja). Nie mówiły ani o zbiórce (może Polacy w kraju wspomogliby to dzieło umożliwiając leczenie"
przytaczam ten cytat z wyżej przedstawionego linku-artykułu
i powiem stale się mówi , stale ktoś prosi ,ale czy my- inni -inni też chorzy -  jesteśmy w stanie wszystkim pomóc,
nie damy rady.

A  z tym cytatem o oddaniu życia za...
możemy powiedzieć dopiero po fakcie - wyraźnie cytat mówi - oddać życie za
dopóki żyjemy, nawet w złym stanie fizycznym emocjonalnym psychicznym , nie możemy powiedzieć , że to zrobiłam/zrobiłem, czyli oddałem życie  .

Dodałabym , kto wybrał takie zajęcie jak np. strażak jest już kimś wyjątkowym , dlaczego , bo  to zajęcie wybrał dobrowolnie, wie o zagrożeniu życia własnego ale i jeśli ma rodzinę to ten strach  przenosi się na jego bliskich  ,ale pracując ma ciągle dobrą nadzieję ,że nie umrze przy pracy.
Ryzyko jego , a nawet dla porównania ryzyko chorego , nie tylko na raka jest nie mniejsze .
I Tu i Tu jest nadzieja .

Wspomniany artykuł , a znowu zapytam, ryzykowała i urodziła dziecko,
tak zapewne  miała nadzieję połączoną z ryzykiem , wiedziała że albo będzie żyć , ale widziała i to drugie ,że może osieroci dziecko , pozbawi matki.
To są wybory osobiste .

Dam taki przykład z życia wzięty , rodzice nie ryzykowali życia , aby mieć dziecko własne , gdyż mąż powiedział , stracę Ciebie , moje życie nie będę takie samo , wzięli dziecko z adopcji -chore dziecko , znam tych ludzi osobiście.

>Kobieta wie, że ma nowotwór i  nieplanowaną ciążę>

wie , że ma nowotwór i nie stosuje antykoncepcji ??? pozwala na przypadek , czy powinna myśleć co robi
to nie tylko w przypadku choroby  nowotwór ,  takie myślenie powinno istnieć

Jestem przeciwna aborcji . Głównym powodem jest religia. Następne powody to sprawy zdrowia fizycznego i psychicznego kobiety po dokonaniu aborcji. Słuchałam kiedyś wyznań kobiet, które dokonały zabiegu. Wiele lat po tym akcie dręczyły je myśli z tym związane. Niektóre nie potrafiły się z tego podnieść.

Jestem zdecydowanym przeciwnikiem aborcji, choć pewnie dyskusja jaka za chwilę będzie na ten temat może i we mnie za te słowa uderzyć.

Bogusia pewnie, że żadna kobieta nie chciałaby stanąć przed takimi wyborami. Jednak mimo tragicznych nieraz sytuacji nikt nam nie dał prawa zabijać. Jak można powiedzieć, to dziecko , które w sobie noszę nie jest mi potrzebne, wręcz jest mi przeszkodą i dlatego muszę je zabić. Ja nie mogłabym żyć z tak obciążonym sumieniem.

A eutanazja, czy to nie jest zabijanie? Czy to nie jest brak miłości? Co o tym sądzicie?