To był tylko jakiś głupi sen. Zasnąłem czytając gazetę,w fotelu, przy otwartym oknie. Z ulicy słychać było odgłosy przejeżdżających samochodów, a z balkonu sąsiada dolatywała smużka dymu. Widocznie Eustachy znów palił papierosa ukrywając się przed żoną.

Biedna Serafina żona Eustachego. To nieprawda, że w wirze prac domowych i innych zapomniała o Eustachym, że nie widzi, iż go nie ma w domu. Nie raz i nie dwa samotnie płakała w poduszkę oczekując cicho wkładanego do zamka klucza, a potem skradających się kroków męża. Kładł się bezszelestnie obok niej. Nie wiedziała dokoąd chodzi po nocach. Myslała, że ma inną kobietę. Nie tknął jej już kilka tygodni. W miarę  upływu lat patrzy na nią jak na szybę. Jest niewidoczna.

Nieraz matka jej podpowiadała, że to cyganka u której ten czerwony czepek kupiła, rzuciła na nią urok. Jednak Serafina nie wierzyła w takie bzdury. Wiedziała, że w jej małżeństwie dzieje się coś złego. Postanowiła temu zaradzić.
Z tego też powodu kupiła czepek i kilka innych drobiazgów.

...pretekst by z nim , Amalianem zamienić słówko , o sprawie zagadać , tak więc szybki pomysł jej wpadł w głowę , siedząc nad lepieniem pierogów w kuchni .Wsadziła w rozpędzony mikser łyżeczkę , aby celowo go zepsuć .... i wybrała się do sąsiada , ze spalonym, śmierdzącym od dymku mikserem, mając nie podejrzliwy powód do spotkania... o Eustachym niby do pogadania ...

Amalian zjadł przyniesione pierogi ze smakiem i podziwem dla kuchareczki, która dziś wyglądała wyjątkowo pięknie. Ubrała bowiem czepek kupiony u cyganki. Amalian zabrał się do naprawy miksera, ale co rusz zerkał na Serafinę. Podobała mu się, ale nie chciał wdawać się w romans z żoną przyjaciela.

...kobietka ciekawa jak też sprzęt się naprawia , pyta co chwila Amaliana czy w czymś mu pomóc , a tu patrz śrubka spadła na podłogę , potoczyła się nie wiadomo gdzie , jednym gestem , ruchem schylili się w dół , i ich wzrok zatrzymał się bardzo blisko siebie , niby na poszukiwaniu owej śrubki , lecz ...serca mocno im zabiły , mocno . Jednak , Eustachy wypatrzył zaginioną część i podniółwszy ją , siadł poważnie przy stole , dalej reperując mikser ... nie chciał przecież okazać się mięczakiem, podjął sie przecież wielkiego zadania ...naprawa ...
Serafina , myśli miała też , ale rozbieżne ,przyszła przecież pytać o męża Eustachego ,ale nijak ta rozmowa nie wychodziła , zapatrzyła się w ...sąsiada... i

Wróciła do mieszkanka swojego,  dokończyć gotowanie narobionych pierogów wypada , wzięła się skrzętnie za pracusię , nastawiła wodę i wyszła na balkon , zamyślona , ale jednak o sąsiedzie .... zapatrzyła się tak mocno na jego balkon , myśląc jakby tu dobrze mieć jakiś wizjerek-inwigilator do podglądania co on robi ....tymczasem smrodek dotarł do niej , swąd palącego się na kuchence gazowej garnka  .....

Przykucnął nad nią , głowę położył na jej piersi , wsłuchał się w tony bicia serca i wtedy poczuł delikatny jej zapach , zapomniał przez chwilę ,że miał ją ratować ... i wtem poczuł jej ruch , ocknął się niczym ze snu ... i wypowiedział to słowo:
- Serafino , lecz usłyszał w odpowiedzi coś innego,
-Eustachy, wróciłeś?  
Zasmucił się przez moment , lecz przypomniał sobie w jakim celu tu przyszedł , spojrzał na jej dłoń , która by tak chciał ucałować ,lecz była pokryta licznymi ogromnymi pęcherzami.
Poderwał się szukać apteczki ...
W tym czasie omdlenie Serafinie  samo odeszło, jednak była półprzytomna , wiedziała że przez moment był przy niej mężczyzna , nie miała jednak pewności  kto przy niej  był ?

Eustachy osłupiał , zimnym spojrzeniem zapytał co kolega robi w jego domu , lecz słowa były szybsze od myśli i dopiero uświadomił sobie, zrozumiał ,iż mężczyzna tu obecny, żonę jego ratował . Tak więc rękę mu podał i szczerze przyjacielowi podziękował , nie domyślając się nawet przez ułamek sekundy , że tu romans  się szykował.
Rozkrzyczane dzieciaki obstąpiły ranną mamę , która tymi wydarzeniami całkowicie ocknięta,  rzekła:
-Nic mi nie jest , rękę zaraz opatrzę , obiad macie w kuchni.
Amalian spojrzał na rodzinę w komplecie , pożegnał się i poszedł do swojego mieszkania , wiedząc już teraz, w tym momencie, że jutro zajrzy w odwiedziny do chorej .
To zbliżenie do jej serca, chwilowe przytulenie wywołało coś, czego na długo nie zapomni

Wieczorne, świeże powietrze wpłynęło łagodną falą do mieszkania  i tak już  pełnego od tylu wydarzeń, opływającym ruchem zajrzało w każdy kącik , wietrząc tym samym zadymioną kuchnię.
Serafina chodziła nieco zgaszona , pogubiona , mało odzywała się do męża , a przecież tak za nim tęskniła , miała mu tyle do powiedzenia , zapytania.
Eustachy zaś spokojnym tonem rozkazał dzieciom szybciej po tych przeżyciach zasnąć , zaś sam postanowił nie iść do pracy na noc do kasyna .
Płynnym i delikatnym ruchem wziął dłoń swojej żony i zbliżył się do niej , obudziło się w nim uczucie, poczuł ogromną tęsknotę za nią , wtulił się w jej ramiona i tak zatrzymał na długą, bardzo długa chwilę ...
Obudził ich razem  ranek , pogodny ranek ...

Amalian od wczesnych godzin nie spał , on wcale tej nocy  nie spał, tak mocno przeżył wczorajszy dzień .Spojrzał na rozgrzebany w naprawie mikser , przysiadł ,aby może zabić myśli , zająć  się czymś, ale nie wychodziło mu nic. Ciągle podchodził do okna , które swym widokiem ogarniało parking patrzył ,czy może samochód Eustachego już odjechał . uzupełniał to wyglądanie , spacerem do łazienki , myjąc się na raty , spojrzał w lustro zobaczył tam odbicie twarzy , ale nie swojej , przedstawiała mu się Serafina...

Obudzone dzieciaki gwarnie weszły do kuchni i tak czar przyjemnej chwili musiał ustąpić  obowiązkom ,wyszykowania małego towarzystwa do szkoły , które po drodze do pracy ojciec Eustachy odstawi pod drzwi szkolne .
Serafina została sama  w domu , spojrzała na przeokropny bałagan wokół siebie , rozrzucone po krześle fartuch , ręczniki , nie ogarnięte porządkiem naczynia po pierogach , spalony garnek ...
Bez żadnej chęci , zapału , jaki nieraz jej towarzyszył zabrała się za sprzątanie , jednak było to też utrudnione , musiała to wszystko robić jedną ręką .  

Wróciło wszystko do normy u sąsiadki lidian , to dobrze , ale u naszych bohaterów , nadal w duszy i ciele toczy się jakiś dziwny stan .
Serafina spojrzała na stolik , na którym stał zawsze jej pomocnik - mikser i zatrzymała na nim swoją uwagę .
Amalian, zaś telepatycznie , w tej samej chwili dostrzegł ,że samochodu na parkingu już nie ma , bez namysłu wybrał się do Serafiny, tym samym stukanie do drzwi wybudziło ją z zamyślenia o wczorajszym dniu.
Nie mając pojęcia , kto o tak wczesnej porze może ją odwiedzić , spokojnie , powolnie wręcz otworzyła drzwi , i ....

W jednej chwili spłonęła rumieńcem jak mała dziewczynka przyłapana na wyjadaniu konfitur z babcinej spiżarni. Rumieniec dodał jej twarzy takiego blasku, że Amalian zaniemówił z zachwytu. Stali tak  w drzwiach zapatrzeni w siebie. Nieruchomi. Tylko ich serca waliły jak oszalałe.

jednak , zawrócił...
Niepohamowanym ruchem ujął jej chorą dłoń, i tam właśnie złożył pocałunek powitalny , otrząśnięty smakiem bandaża , machinalnie powtórzył te czynność na drugiej dłoni i zapytał czy może wejść do środka. Serafina poczyniła kilka kroków w tył wprowadzając gościa do nieuprzątniętego mieszkania. Widok ten był jednocześnie okazją dla sąsiada do zaoferowania swej pomocy ,co wyraził krótkim zdaniem :
- jesteś chora, usiądź,
i zabrał się do pracy , a Serafina chcąc ukryć swoją płomienną kolorem twarz , zapatrzyła się w okno.
Amalianowi trzęsły się ręce, z trudem wykonywał te proste czynności, co chwilę zerkając na coraz bliższą mu kobietę.
Nie mógł się skoncentrować w ogóle , idąc przed siebie po odkurzacz, nie obliczył szerokości wejścia i głową zasunął z całej siły w futrynę.

Serafina stała zdumiona, znała Amaliana tyle lat i wydawało jej się, że juz jej nic nie zaskoczy. A jednak dziś zaskoczył ją sposób jego wypowiedzi. Takie ozdobniki jak "kurna" i opowieści o fabryce dywanów wcale do niego nie pasowały.