Nie umiem tak rymować jak Waldi ale nasuwa mi się taki cytat:
"Po co wasze swary głupie
Wnet i tak zginiecie w zupie"
Jeśli ktoś zasługuje na nagrodę, premię, trzynastkę ten powinien ją dostać bez względu na zamożność czy cel na który przeznaczy dodatkową kasę. Trudno jest, niestety, ustalić kryteria przyznawania nagród i to może być bulwersujące ale to już temat do innej dyskusji.

Rogal nie dziw się , skoro stosujesz metodę w stylu p.jolnientej.

> nie irytuj się tak:)

Mówi ten „przerażony”, co mnie stawia do pionu, za poglądy, których nie mam.

> Czyli zdroworozsądkowe byłoby przyznanie premii temu kto ją wyda na kredyt, a niezdroworozsądkowe temu kto pojedzie za tę kasę na Hawaje?

My rozmawiamy o tym z dwóch różnych stron. Ty pytasz komu premię należy przyznać, ja co z przyznaną premią warto zrobić.

Przyznaje się premie, podwyżki i co tam jeszcze uznaniowo i tyle. Teoretycznie za osiągnięcia, w praktyce zależy kto przyznaje i jak. Załóżmy ten przypadek, że za osiągnięcia – nie można odmówić komuś premii pomimo osiągnięć dlatego, że mu „niepotrzebna”. Albo dać wbrew wynikom.

Natomiast pieniądze każdy indywidualnie może głupio albo mądrze wydawać. Albo ewentualnie, jeśli istnieje taka możliwość i wiadomo na co pójdą, nie wziąć ich dla siebie, jeśli nie potrzebuje, tylko puścić dalej w obieg (zwykle jest to zły pomysł, czasem ma jednak sens).

Powtarzam – z mojego punktu widzenia czegoś takiego nie da się zdrowo regulować ustawowo albo metodą „szef zadecyduje”. To kwestia osobistych decyzji, etyki, dbania o dobro wspólne. Natomiast to, że się nie da regulować, nie znaczy że zjawisko nie istnieje – pieniądze są zasobem ograniczonym, a zatem można je wydawać różnie i nie wszystkie wydatki są równie dobre, rozsądne itd.

Czy wyraziłam się jasno? (Nie pytam, czy się ze mną zgadzasz.)

Masz talent i zadatki na polityka
Z zacytowanych punktów znalazłeś jeden, który Ci pasuje do Twojego pojmowania "sprawiedliwości".
Ale, czy jesteś pewny, że wszystkie decyzje są słuszne? Orzecznicy nie są niezależni i nie mogą orzekać zgodnie z wiedzą medyczną lecz zgodnie z oczekiwaniami pracodawcy.
A co powiesz o pozostałych "oszczędnościach"?

>No i ok:
>-lepiej, aby z naszej kasy płacić za lewe zwolnienia?

Odpowiem Ci taką historyjką:
Pacjent w gabinecie lekarskim uskarża się na bóle w różnych miejscach.
Lekarz bada pacjenta i stwierdza, że jest zdrowy i może iść do pracy
Pacjent wychodzi z gabinetu i po kilku krokach upada na podłogę, pozostali pacjenci wołają lekarza z gabinetu
Lekarz stwierdził zgon i powiedział:
-no proszę! Wolał umrzeć niż iść do pracy

Czy taki scenariusz jest wg Ciebie lepszy?

A wiesz jaka upokarzająca może być taka pomoc? Mieli ją wciągać za ręce? A co z nogami? Jak sobie to wyobrażasz? Rozumiem ją. Też bym się wkurzyła.

a gdy beda mieli nowy elegancki jak to hania powiedziała na 100 lat most to wszyscy bedziemy kipiec z zazdrosci.