Ja niestety nie czasem. Stałem się jak robot, pusty w śrosdku, egoistyczny i hedonistyczny.

Ulena masz rację,że gorszym jest fakt kiedy Matka żegna umierające dziecko.Wczoraj właśnie byłam na pogrzebie mojej koleżanki od dzieciństwa.Odeszła nagle nie chorując na nic właściwie.Rozpacz Jej Mamy jest nie do opisania bo zaledwie dwa lata temu zmarł mąż tej pani i do tej pory nie pogodziła się z tą stratą a tu nagle śmierć zabrała Jej jeszcze córkę która była dla Niej oparciem.Jak już wcześniej pisałam moi Rodziece odeszli już wcześniej ale żal pozostaje ogromny tylko,że tak jest zbudowany nasz świat i musimy się niestety z tym pogodzić.A,że trudno to inna sprawa.

każdy kiedyś umrze to nie mądrość a fakt

Ciekawe dysputy wiedziecie. 8. 12. - to też święto. I też wiele wycierpiała - niewyobrażalnie wiele, mimo, że była pełnosprawna. A tak na marginesie - wczoraj był szczególnie ciężki dzień. Chyba pogoda zadziałała - ja kłóciłam się przez cały dzień, do tego byłam w takim dołku, że nic tylko zasnąć na zawsze. Wszystko było źle. Słuchajcie każdy - sprawny, niesprawny ma gorsze i lepsze dni i każdy ma swój los. Wszyscy to wiemy, a jednak ciężko pogodzić się z tym. Myślę, że ludzie za mało przebywają ze sobą w realu, za mało wspierają się i pomagają sobie. Wielu, zwłaszcza dotyka to osób starszych, pozostaje opuszczonych, samotnych. Ktoś powie sami na to pracujemy. Nie. Towarzystwo "wykrusza się", a młodzi mają swoje sprawy i nawet nie mają czasu wysłuchać osoby starszej. Miło czyta się, że u kogoś w święta bywa rozśpiwana rodzinka. U mnie święta są przygniatające i nie lubię ich.

Ok kryształku masz rację. Ale jak czytasz takiego jak chromy to już całkiem tracisz chęć do czegokolwiek. Wczorajszy dzień to chyba był najgorszy w całym tym roku. Dziś mogę się

Rodzinka była ale już nie jest. Te święta będą też przygniatające.

I znów napisałam nie toak i chromy będzie miał o czym plotkować