![](/avatars/1324-0362.jpg)
Belmondo! Człowiek,partner -to nie pantofel,który nam się znudził,lub przedeptał . Piszesz,,,wypaliło sie płomienne uczucie-
rozumiem,że musiało być na czymś oparte- nie tylko uroda,ale i cechy charakteru nie są bez znaczenia.
Z czasem emocje przemijają i pozostaje przyzwyczajenie,dobrze jeśli szacunek,a na tym można jeszcze odbudowac związek,
już dojrzały, w innej formie . W wieku dojrzałym dobrze mieć kogoś choćby po to,żeby razem herbatę wypić, czasem podać
do łóżka,mieć wzajemne oparcie a nawet czasem się posprzeczać.
Nawet suchy kawałek chleba we dwoje inaczej smakuje. Ale.........jak Lid..napisała,to indywidualna sprawa każdego człowieka.
Zawsze jednak trzeba pamiętać - człowiek nie jest przedmiotem ,który mozna w dowolnej chwili wyrzucić.