Klaryso masz rację każdy z nas uczy się tej choroby. Ja mimo wielu lat pracy z ludźmi chorującymi dopiero kiedy sama zachorowałam, to nauczyłam się jak należy się żywić w tej chorobie. Już nie wspomnę jakie jeszcze mam braki w tej edukacji. Tym bardziej , że zarówno lekarze jak i dietetycy często też dają sprzeczne rady.

Ale numer, u mnie jutro też naleśniki. Znowu ze wsi przywieźli twaróg. No to do jutrzejszego obiadu.

u mnie już gotowe naleśniki więc zapraszam i życze smacznego

u mnie ma kto gotować a jak nie będzie miał kto to wtedy się zobaczy jak to będzie

A ja tydzien temu popelnilam kulinarna gafe.Mama gotowala rosol,a bylo to w niedziele.Idac rano do Kosciola zostawila mi kartke,zebym rosol wylaczyla o danej godzinie.Zrobilam to.Mama po drodze odwiedzila kolezanke,a w tym czasie przyjechal brat mamy z zona.Oczywiscie gosciom podalam rosol.Zjedli.Za chwile przychodzi mama,zauwazyla,ze poczestowalam gosci rosolem i pyta,czy go doprawilam.Zastyglam.Rosol byl bez pieprzu,z odrobina tylko soli.Ciocia zadowolona,bo zaczela stosowac w domu diete malosolna i jej to pasowalo,wujek natomiast chyba zacisnal zeby i zjadl,nie proszac o przyprawy.Do tej pory mi wstyd.To jednak prawda,ze gdzie kucharek szesc tam nie ma co jesc.Najlepiej robic samemu od poczatku do konca.Jak razem z mama innego dnia gotowalysmy ziemniaki,to zadna z nas nie posolila,bo kazda myslala,ze druga to zrobila.