Miło się czyta takie wierszyki ale jesieni tej zimnej i mokrej tej z wiatrem oraz zimy mroźnej śliskiej i z zawiejką nie lubię. Kocham wiosnę bo budzi wszystko do zycia i lato co tak cudownie rozkwita

Paweł proszę jak możesz to zerknij do tematu "Sprzęt i Rehabilitacja" wątek aparat słuchowy czy coś takiego.

              ***
Kolejne życia doświadczenie 
    Te bolesne i te chore,
    i te  inne trudności przyziemskie

LOSIE
  
czy wiedziałeś, że się dźwignę
   raz jeszcze ?
   kolejny raz, znowu od nowa ?
  
   To dlatego   musiałem/am   to znieść
   by spotkać w życiu tak wiele
   a każde z tych bóli to
   nowe czegoś zrozumienie
  
i jak zawsze
pomogli mi znowu bliscy , przyjaciele
   
   mówili, dasz sobie radę
   jesteś silny człowieku ,
   twardy jak głaz
   wszystkie przeciwności
   to nic dla Ciebie.
  
obok są bliscy, przyjaciele
  
   jeszcze wiele przed Tobą
   wichry, burze, czasem słońce gorące
   ale życie takie już jest
   pcha w dół,  by za chwilę
   od nowa wszystko wznieść.
                                         (WERBENA)

Miłość --- słowo wspaniałe----nie każdy jednak widzi sens tego slowa. A szkoda.

Werbena strofy piekne i życiowe

Wierzyć w lepszy poranek,
kiedy każdy jest taki sam.
   Przeskoczyć mury,
   kiedy przeszkód tak wiele.
Marzyć o nieprzemijalności,
kiedy przestaje się czuć życie .
   Oddychać pełnią piersią życia
   gdy życie przygasa
Cieszyć się z błahostki,
kiedy inni nie potrafią.
   Zacząć płakać,
   gdy łez zabrakło.
Zacząć się uśmiechać,
kiedy ludzie uśmiech odbierają.
   Lubić,
   kiedy inni docenić tego nie umieją.

... trudne to nasze życie  ...

                                                                                                                                Którędy droga ?
                                                                                                                                tyle trudnych rzędów strof tu widzę
                                                                                                                                pojawiły się schody kaleczące kogoś .

                                                                                                                                prowadzące pod górę
                                                                                                                                którędy droga?
                                                                                                                                by więcej nie był ktoś  ranionym

                                                                                                                                w tak trudnej egzystencji,
                                                                                                                                czy ten ból pogoń słów i czynów
                                                                                                                                musi być wpisany w człowieka ?
                                                                                                                                którędy droga ?
                                                                                                                                by bólu i sądów nie było?

                                                                                                                                którędy droga ?
                                                                                                                                by słowa i czyny serce koiły,
                                                                                                                                spokojniej żyć pozwoliły.

poczta12
napisz tutaj kilka strof

Stwórco!?
w założeniu świata było miejsce na piękną orchideę
garbate i krzywe drzewo , na jadowite pająki ,
rozdeptywane czołgające się dżdżownice
w planie stwórczym było miejsce dla chorego ON
dlaczego ?
aby nami pogardzano?
abyśmy mogli powiedzieć ,
że świat nie jest taki piękny !? .

Podobno!? ciekawe i piękne życie - świat !?
ale wielu już na dzień dobry dostało laskę i kij i łzy,
inni potem dostali te życia bajery - ozdobniki  - raritasy ... inność o nazwie choroby

W dół leci z życiem ON
Chorobo puść kij, którym nas ciągniesz w dół
potykamy się , padamy, plecami w dół przyciągani do twardego jak kamień łóżka ,
kij bije ON za co chce i jak chce
a przeklęte nogi nieruchome nie umieją pobiec tam gdzie lepszy świat
stwardniałe palce nie umieją zrobić tego co siebie samego i innych  cieszy
Szum spokoju - w marzeniach , własny zdrowy oddech, bijące jak dzwon serce - to  słuchaniu wadzi... bo ON tego nie ma
Krzyk, hałas, co się dzieje tam ?  -  Rozpoznać nie umie ktoś ...
Oczami wodzi i zgaduje
Obraz w niewidzialnych oczach inny sobie maluje , aby niby zobaczyć ...
...Ludzie .... zdrowi
Każdy z nich inną kryje myśl, w inną się stronę garnie, gotuję zupę o nazwie pogarda
Zmienia nieraz na drugie danie jak sam zachoruje i wtedy te potrzeby rozumie i mu to jedzenie inaczej smakuje
Ludzie ...
Przy żarciu też - ten pierwszy syty się poczuje, przecież ten silny pierwszy zdobędzie i lepsze weźmie niż ten małosprawny -  niesprawny.
Ludzie ...
Kto szybciej zmaca gdzie jest chleb i szybciej go przeżuje?
Kto w miłości i szczęściu  rozkosz czuje?  - piękny i lepszy niż  ON
Z ręką Łaski cudzej pomocy iść i na  plecach swych ją czuć -  poniżenie -  to smak deseru dla ON .

ON  ciało ma ale  własną w ciele ciemność !
Cóż nam zostało, kiedy światła do życia braknie dookoła?
Chorobo puść kij, którym   NAS  ON    ciągniesz w dół !
Inny  zdrowy  gasi światła , oddala od nas  włączniki
Cóż nam zostało?
Kije co nas biją   i sakwy puste i palce w oczodołach, smaganie batem słowa .
Hasło , no to co.
Cóż niejednemu zostało
Gdy  w  dół  leci z życiem ON
Ano zostało dołek sobie wykopać i usnąć w nim .