Choć inaczej
płynie rzeka
nie wróci
na swój tor

Zbyt dużo
spalonych mostów
zbyt dużo
zamkniętych drzwi

Stałeś już dwa razy
u Hadesu bram
Charon ręce
wyciągał...
Nie zapukam
pójdę w deszcz

Na rękach
przez życie
przeniosę Cię
-synku

pierwszy raz od niepamietnych czsow
tanczylas dookola mnie
jak wtedy gdy poznalismy sie

tak jak dawniej mnie mylas
tak jak dawniej golilas
tak jak dawniej dotykalas

juz nie musisz sie rozbierac
teraz bedziesz mnie ubierac
musialem umrzec zeby to przezyc

    Ona już pod drzwiami twego domu stoi
    Nie puka, bo wie, że jej nie wpuścisz
    Stoi i czeka
    Stoi i cicho szepcze: Ja do ciebie
    Czeka wytrwale , by któregoś dnia wśliznąć się niezauważalnie

    Rozsiada się w fotelu i zaczyna swój monolog

    Zabiera ci radość , dając otępienie
    Osacza swoją mocą , twoją niemoc
    A ty się gubisz , podajesz jej dłonie
    I brniesz w tę nicość zwątpienia

    Dni wszystkie stają się takie same , bez wyrazu żadnego
    Mijasz oczyma ludzi , miłość , życie
    I jesteś , i cię nie ma
    Jeśli gdzieś na dnie siebie samego
    Dostrzeżesz ten promyk nadziei
    Bez psychotropa , bez medyka żadnego
    Podrywasz się
    I uciekasz do ludzi !!!

    I biegniesz przed siebie
    Potykając się bezustannie o korzenie ludzkiej zawiści
    Dopadasz do domu znanych ci ludzi
    Wchodzisz i mówisz: JESTEM !!!

    Twój wzrok przykuwa  żółta ściana z napisem : S>>>>O
    ..........................................................................

     Co macie w szklankach trzymanych w dłoniach
     Dlaczego to takie mętne (?)
     Usta sinieją wam w szybkim tempie
     A śmiech wasz  taki dziwny
     Rozmowy wasze - o wszystkim i o niczym
     Gwarnie się toczą
     Wzajemnie skaczecie sobie do gardeł ,
     Wzajemnie się pocieszacie

     Odstawiasz szklankę z mętnym napojem
     Kurtkę bierzesz w dłonie , ostatnie spojrzenie
     Trzaskasz drzwiami i wychodzisz

     Na szarej ulicy rozpędu nabierasz
     I biegniesz co tchu w piersiach
     Bo wierzysz , wciąż wierzysz jeszcze
     Że za którymś z zakrętów życia
     Są CI , których szukasz !!!
   

Serce stanęło w gardle
Czytając Wasze strofy.
Smutek mi zajrzał w oczy
Powiało chłodem nagle.

Wiem jak ciężko iść dalej
Jak trudne są czasem chwile.
Próżne są jednak żale
Więc uśmiechnijmy się dzisiaj.

))))))

  gdzie to źródło życia
  z którego czerpiesz wodę
  gdzie to słońce miłości
  do którego swą twarz kierujesz
  gdzie ten wiatr nadziei
  co dmie w Twoje żagle życia
  pośród jakich kwiatów rośnie ta wena
  której woń tak zmysłowo nozdrza nasze pobudza.

    przyroda przędzie nici babiego lata
      - oplata nimi romantyków
    depresja rozstawia swe sieci pośród ludzi
      - by łapać w nie zagubionych.

    Posegregowani przez zdrowych :
    Lekki, Umiarkowany, Znaczny
    Poróżnieni przez samych siebie :
    Mądry, głupi, chamski
    W codziennej swej walce o godność,
    O prawo do życia w społeczeństwie
    Znajdują  jeszcze siły, aby dokopać sobie wzajemnie
    Mówią , że idą pod sztandarami
    Wolności myśli i słowa
    Nie wiedząc komu i czemu ma to służyć.